สวัสดีครับ
จากที่ตั้งใจจะปั่นไปดอยสุเทพ นัดกันกับเพื่อนว่า ok ปั่นถึงที่ลานจอด ฮ.
แต่ขอโทษนะครับ รูปพวกดอยสุเทพผมไม่ได้แวะถ่าย เพราะปั่นกันรวดเดียวไม่ได้แวะจอด อีกอย่างก็คงเห็นกันจนเบื่อแล้ว ขอข้ามไปเลยละกัน
มาถึงลานจอด ฮ. ผมขาอ่อน มือใหม่ ใช้เวลาไป 1 ชม. 30 นาที ลุงที่มาด้วนกันอายุ 58 ยังใช้เวลา 1 ชม 20 นาทีเอง อายเค้าไหมละ..
รอสมาชิกไป 15 นาที ยังมาไม่ครบ แต่ผมเครื่องมันยังร้อน ขอลุยเดี่ยวขึ้นไปจนสุดเลยละกัน
ปล.ที่พระตำหนัก นักท่องเที่ยวเยอะ ผมก็ขี้เกียจแวะถ่าย ปั่นยาวจากลาน ฮ.มาจอดเอาจุดชมวิวดอยปุย คนก็เยอะอีก จะไปเก็กท่าตรงวิวสวยๆขอเค้าถ่ายก็อายเค้า พอดีมีกลุ่มจักรยานปั่นขึ้นมา ก็ขอเค้าถ่ายให้ เอาตรงมุมไม่ค่อยมีคนนี่ละกัน
จากนั้นก็ปั่นมาถึงจุดไฮไลท์ของขุนช่างเคี่ยน ซึ่งพบแต่... ความว่างเปล่า...
แต่เอ๊ะ.... นั่นไงๆ ซากูละอยู่ไกลริบๆออกดอกอยู่ต้นนึง จึงขอเก็กหน้าอุบาทถ่ายไว้เป็นหลักฐาน
จากนั้นก็มุ่งตรงสู่หมู่บ้านไปเติมพลังเลย ที่ศูนย์ไม่ได้แวะ เพราะดอกมันไม่ออกไม่รู้จะแวะทำไม
และแล้ว ผมก็ผมก็ได้เก็กท่าใกล้ๆซากูระ ไม่กล้าออกอาการมาก เกรงใจที่ขอถ่ายให้ 555+
ซากูระ
เอาละ จะเที่ยงแล้ว กลับกันดีกว่า แต่นะ เอาปั่นเสือขึ้นมา จะลงทางลาดยาง มันก็เสียดายรถสิ จัดไป ลงทางนี้ละกัน
ภาพหนทางเล็กๆน้อย...
ภาพที่ถ่ายพวกนี้ ถือว่าเทียบไม่ได้กับของจริงครับ ที่จอดถ่ายนี่คือผมสงสารเบรคผมหน่ะ เรียกว่า ต้องบีบเบรคตลอด จานดิสร้อนมาก เบรคร้องครืดๆคราดๆ หากเบรคเป็นอะไรไปทางทางยิ่งไปคนเดียว มันไม่คุ้มแน่ๆ
แล้วสภาพถนนนับวันยิ่งชำรุด น้ำเซ๊าะถนนเป็นร่องๆ เยอะมากหลายช่วง ทั้งกว้าง ทั้งลึก ถามว่าลึกแค่ไหนก็ประมาณครึ่งล้อจักรยาน อันตรายมากๆ ผมไม่สามารถจอดถ่ายได้ เพราะทางมันชัน หากจอดก็คือต้องจูงลง เพราะเกิดควบต่อพลาดเสียหลักละก็ไม่อยากคิด ก็ขอฝากเตือนท่านใดที่จะลงทางนี้ ตัดสินใจให้ดีๆก่อนนะครับ
และแล้วก็มาถึงห้วยตึงเฒ่า หิวมั๊ก อยากแวะกินกุ้งเต้น แต่นะคนเดียว วังเวง กลับบ้านดีกว่า
สุดท้ายกับรูปผ้าเบรค เหมือนจะมีไหม้ด้วยรึเปล่าไม่รู้ ผมมือใหม่ ดูไม่ค่อยออก เดี๋ยวจะตั้งกระทู้ถามอีกอันอยู่
ขอบคุณที่แวะเข้ามาชมครับ
ปั่นไปดูซากูระเมืองไทย @ขุนช่างเคี่ยน
จากที่ตั้งใจจะปั่นไปดอยสุเทพ นัดกันกับเพื่อนว่า ok ปั่นถึงที่ลานจอด ฮ.
แต่ขอโทษนะครับ รูปพวกดอยสุเทพผมไม่ได้แวะถ่าย เพราะปั่นกันรวดเดียวไม่ได้แวะจอด อีกอย่างก็คงเห็นกันจนเบื่อแล้ว ขอข้ามไปเลยละกัน
มาถึงลานจอด ฮ. ผมขาอ่อน มือใหม่ ใช้เวลาไป 1 ชม. 30 นาที ลุงที่มาด้วนกันอายุ 58 ยังใช้เวลา 1 ชม 20 นาทีเอง อายเค้าไหมละ..
รอสมาชิกไป 15 นาที ยังมาไม่ครบ แต่ผมเครื่องมันยังร้อน ขอลุยเดี่ยวขึ้นไปจนสุดเลยละกัน
ปล.ที่พระตำหนัก นักท่องเที่ยวเยอะ ผมก็ขี้เกียจแวะถ่าย ปั่นยาวจากลาน ฮ.มาจอดเอาจุดชมวิวดอยปุย คนก็เยอะอีก จะไปเก็กท่าตรงวิวสวยๆขอเค้าถ่ายก็อายเค้า พอดีมีกลุ่มจักรยานปั่นขึ้นมา ก็ขอเค้าถ่ายให้ เอาตรงมุมไม่ค่อยมีคนนี่ละกัน
จากนั้นก็ปั่นมาถึงจุดไฮไลท์ของขุนช่างเคี่ยน ซึ่งพบแต่... ความว่างเปล่า...
แต่เอ๊ะ.... นั่นไงๆ ซากูละอยู่ไกลริบๆออกดอกอยู่ต้นนึง จึงขอเก็กหน้าอุบาทถ่ายไว้เป็นหลักฐาน
จากนั้นก็มุ่งตรงสู่หมู่บ้านไปเติมพลังเลย ที่ศูนย์ไม่ได้แวะ เพราะดอกมันไม่ออกไม่รู้จะแวะทำไม
และแล้ว ผมก็ผมก็ได้เก็กท่าใกล้ๆซากูระ ไม่กล้าออกอาการมาก เกรงใจที่ขอถ่ายให้ 555+
ซากูระ
เอาละ จะเที่ยงแล้ว กลับกันดีกว่า แต่นะ เอาปั่นเสือขึ้นมา จะลงทางลาดยาง มันก็เสียดายรถสิ จัดไป ลงทางนี้ละกัน
ภาพหนทางเล็กๆน้อย...
ภาพที่ถ่ายพวกนี้ ถือว่าเทียบไม่ได้กับของจริงครับ ที่จอดถ่ายนี่คือผมสงสารเบรคผมหน่ะ เรียกว่า ต้องบีบเบรคตลอด จานดิสร้อนมาก เบรคร้องครืดๆคราดๆ หากเบรคเป็นอะไรไปทางทางยิ่งไปคนเดียว มันไม่คุ้มแน่ๆ
แล้วสภาพถนนนับวันยิ่งชำรุด น้ำเซ๊าะถนนเป็นร่องๆ เยอะมากหลายช่วง ทั้งกว้าง ทั้งลึก ถามว่าลึกแค่ไหนก็ประมาณครึ่งล้อจักรยาน อันตรายมากๆ ผมไม่สามารถจอดถ่ายได้ เพราะทางมันชัน หากจอดก็คือต้องจูงลง เพราะเกิดควบต่อพลาดเสียหลักละก็ไม่อยากคิด ก็ขอฝากเตือนท่านใดที่จะลงทางนี้ ตัดสินใจให้ดีๆก่อนนะครับ
และแล้วก็มาถึงห้วยตึงเฒ่า หิวมั๊ก อยากแวะกินกุ้งเต้น แต่นะคนเดียว วังเวง กลับบ้านดีกว่า
สุดท้ายกับรูปผ้าเบรค เหมือนจะมีไหม้ด้วยรึเปล่าไม่รู้ ผมมือใหม่ ดูไม่ค่อยออก เดี๋ยวจะตั้งกระทู้ถามอีกอันอยู่
ขอบคุณที่แวะเข้ามาชมครับ