ตอนที่3
http://ppantip.com/topic/30062945
วันที่33 เชียงใหม่ไปแม่วิน
วันอาทิตย์ที่ 13 มค.2013, 57 กม. รวมระยะทางทั้งหมด 1,887 กม.
วันนี้จะไปเพียง 50 กม.เท่านั้น ,ส่วนมากอยู่บนถนนที่ราบเรียบ ,ดังนั้นจึงเริ่ม ตอนสายได้. เก็บสัมภาระช้าๆ ,ดูทีวีไปด้วย,กินกาแฟที่ห้องโถง,ออกไปสูบบุหรี่, จนถึงเวลาประมาณ 11.00 น. กินอาหารเช้าที่เกสเฮาส์ เป็นขนมปัง ไข่ดาว ใส่ซอส อร่อยดี ,แต่ผมกินก๋วยเตี๋ยวไก่ ชามพิเศษ อีกหนึ่ง หลังจากออกมาจากโรงแรม, เนื้อไก่ยุ่ยจนหลุดลุ่ยจากกระดูกเนื่องจากต้มนาน แม้กระดูกยังเปื่อยยุ่ย เคี้ยวได้เลย, เป็นชามที่อร่อยชามหนึ่ง.
อีกไม่วันข้างหน้า, ผมจะปั่นไปตามเส้นทางที่แนะนำโดย “คนบ้า” คริส ลี จากสิงค์โปร์ . จะพาผมไปรอบภาคเหนือและทางตะวันตกของดอยอินทนนท์.ภูเขาที่สูงที่สุดของประเทศไทย.ผมจะไม่ขึ้นไปที่จุดสูงสุด.
ใช้ทางหลวงหมายเลข 108 ออกจากเชียงใหม่.นี่คือทางหลวงสายหลักลงมาภาคใต้ ตั้งต้นจากเชียงใหม่. มีรถมากจริง. เมื่อเป็นเช่นนั้น ผมพบว่า ช่วง 6-8 กม.แรก สนุกมาก. แต่กม ที่ 12-14. ค่อนข้างน่าเบื่อ, ถนนราบเรียบไม่มีที่ติ, ต้องไปบนถนนที่ราบเรียบก่อน, ผมยังตื่นเต้นกับการขี่บนถนนที่ราบเรียบ, ผมรู้สึกว่าไม่ได้ท่องเที่ยวบนถนนที่ราบเรียบตลอดสายจริงๆ เลย ตั้งแต่ไปเวียตนามเมื่อ 2 ปีก่อน. มีร้านอาหารและร้านกาแฟตลอดทาง,แต่ผมต้องพูดว่า “ไม่”กับตัวเองหลายครั้ง ถ้ายังหยุดทุกครั้ง ผมจะพบสถานที่กินกาแฟเย็นๆ ติดแอร์ , เค๊ก และ wifi แต่จะไม่ไปถึงไหน.
ผมพักครั้งแรกตรงทางเลี้ยวไปสาย 1031 ในเมืองสันป่าตอง, กินกาแฟ เค๊ก , บลูเบอร์รี่,ใช้wi-fi และนั่งเล่นอีกหนึ่งชม. ดูง่ายมาก,กับการท่องเที่ยวในประเทศไทย.
เส้นทางสาย108 ไม่มีทิวทัศน์ที่น่าดู,แต่การขี่ไม่เลว. ผมรู้สึกว่าคนขับรถคนไทยขับระมัดระวังมากกว่าคนจีน,ในประเทศจีน ปรัชญาที่ใช้บนถนน คือว่า “ ถ้าฉันเร่งความเร็วขึ้นไปเล็กน้อย, ฉันจะอยู่ข้างหน้าคุณ และจะปาดไปหน้ารถคุณ เมื่อต้องการเลี้ยวขวาข้างหน้า. นั่นจะทำให้ฉันรอดปลอดภัย”.
[SR] ไปดูรีวิวของนักท่องเที่ยวด้วยจักรยาน(ตอนที่4)
วันที่33 เชียงใหม่ไปแม่วิน
วันอาทิตย์ที่ 13 มค.2013, 57 กม. รวมระยะทางทั้งหมด 1,887 กม.
วันนี้จะไปเพียง 50 กม.เท่านั้น ,ส่วนมากอยู่บนถนนที่ราบเรียบ ,ดังนั้นจึงเริ่ม ตอนสายได้. เก็บสัมภาระช้าๆ ,ดูทีวีไปด้วย,กินกาแฟที่ห้องโถง,ออกไปสูบบุหรี่, จนถึงเวลาประมาณ 11.00 น. กินอาหารเช้าที่เกสเฮาส์ เป็นขนมปัง ไข่ดาว ใส่ซอส อร่อยดี ,แต่ผมกินก๋วยเตี๋ยวไก่ ชามพิเศษ อีกหนึ่ง หลังจากออกมาจากโรงแรม, เนื้อไก่ยุ่ยจนหลุดลุ่ยจากกระดูกเนื่องจากต้มนาน แม้กระดูกยังเปื่อยยุ่ย เคี้ยวได้เลย, เป็นชามที่อร่อยชามหนึ่ง.
อีกไม่วันข้างหน้า, ผมจะปั่นไปตามเส้นทางที่แนะนำโดย “คนบ้า” คริส ลี จากสิงค์โปร์ . จะพาผมไปรอบภาคเหนือและทางตะวันตกของดอยอินทนนท์.ภูเขาที่สูงที่สุดของประเทศไทย.ผมจะไม่ขึ้นไปที่จุดสูงสุด.
ใช้ทางหลวงหมายเลข 108 ออกจากเชียงใหม่.นี่คือทางหลวงสายหลักลงมาภาคใต้ ตั้งต้นจากเชียงใหม่. มีรถมากจริง. เมื่อเป็นเช่นนั้น ผมพบว่า ช่วง 6-8 กม.แรก สนุกมาก. แต่กม ที่ 12-14. ค่อนข้างน่าเบื่อ, ถนนราบเรียบไม่มีที่ติ, ต้องไปบนถนนที่ราบเรียบก่อน, ผมยังตื่นเต้นกับการขี่บนถนนที่ราบเรียบ, ผมรู้สึกว่าไม่ได้ท่องเที่ยวบนถนนที่ราบเรียบตลอดสายจริงๆ เลย ตั้งแต่ไปเวียตนามเมื่อ 2 ปีก่อน. มีร้านอาหารและร้านกาแฟตลอดทาง,แต่ผมต้องพูดว่า “ไม่”กับตัวเองหลายครั้ง ถ้ายังหยุดทุกครั้ง ผมจะพบสถานที่กินกาแฟเย็นๆ ติดแอร์ , เค๊ก และ wifi แต่จะไม่ไปถึงไหน.
ผมพักครั้งแรกตรงทางเลี้ยวไปสาย 1031 ในเมืองสันป่าตอง, กินกาแฟ เค๊ก , บลูเบอร์รี่,ใช้wi-fi และนั่งเล่นอีกหนึ่งชม. ดูง่ายมาก,กับการท่องเที่ยวในประเทศไทย.
เส้นทางสาย108 ไม่มีทิวทัศน์ที่น่าดู,แต่การขี่ไม่เลว. ผมรู้สึกว่าคนขับรถคนไทยขับระมัดระวังมากกว่าคนจีน,ในประเทศจีน ปรัชญาที่ใช้บนถนน คือว่า “ ถ้าฉันเร่งความเร็วขึ้นไปเล็กน้อย, ฉันจะอยู่ข้างหน้าคุณ และจะปาดไปหน้ารถคุณ เมื่อต้องการเลี้ยวขวาข้างหน้า. นั่นจะทำให้ฉันรอดปลอดภัย”.