สวัสดีครับทุกท่าน
ผมปั่นจักรยานไปทำงานมาได้ 11 เดือนแล้วครับ

ตลอดระยะเวลา 11 เดือนที่ผ่านมา ผมรู้สึกว่าตัวผมเองนั้นแข็งแรงขึ้นมาก
ปั่นจักรยานได้อึดขึ้น.....ทนทานขึ้น...และนานขึ้น "อึด ทน นาน.....แม้กระทั้งเรื่อง......."

ด้วยความที่ผมมั่นใจในตัวเองมาก จึงตัดสินใจที่จะไปร่วมงานปั่นจักรยานพิชิตดอยอินทนนท์ ในวันที่ 3 / 02 / 2556

ผมฝึกซ้อมอย่างหนักทั้งปั่นทางไกล และปั่นขึ้นเขา
จนเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้นำจักรยานไปปั่นทางวิบาก กับพี่ที่รู้จักกัน

ปั่นกันไปด้วยความเร็ว หลบก้อนหิน ปั่นขึ้นเนินกันอย่างเมามันส์ ยิ่งปั่นเร็วก็ยิ่งรู้สึกสนุกครับ

แต่แล้วพี่คนที่ปั่นอยู่ด้านหน้าเกิดล้มลง ผมปั่นตามอยู่ด้านหลัง จึงหักหลบไปชนเข้ากันก้อนหินใหญ่

ตัวผมลอยขึ้น และตกลงมา.......ขาขวาลงไปทับกับก้อนหินใหญ่อีก 1 ก้อน

ผมนอนนิ่งๆ ไปประมาณ 2 นาที เพราะลุกไม่ขึ้นจริงๆ จากนั้นต้องกัดฟันปั่นกลับบ้านอีก 15 กม.

ต้องปั่นทั้งๆ ที่ขาขวาไม่มีแรง ใช้ขาซ้ายปั่นได้แค่ข้างเดียว


และเช้าวันต่อมา ขาขวาของผมก็งอไม่ได้ เวลาเดินก็เหมือนคนพิการขาเป๋

ผมไม่ได้ปั่นจักรยานมา 7 วันแล้ว รู้สึกอึดอัดมาก ที่ไม่ได้ออกกำลังกาย น้ำหนักตัวก็มากขึ้นจะเป็นหมูอยู่แล้ว


มีคนมาแซวผมว่า...ไอ้ขาเป๋.....ผมก็ไม่รู้สึกเสียใจนะ

แต่ที่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจมากกว่า คือผมไม่ได้ไป พิชิตดอยอินทนนท์  อย่างที่ตั้งใจไว้
ทั้งๆ ที่เหลือเวลาอีกแค่ 2 อาทิตย์ เท่านั้น.....

การล้มเพียงหนึ่งครั้ง.....ทำให้ความตั้งใจ และความพยายามที่ผ่านมา หายไปกับตาทันที.....




ปีนี้ใครที่ไปปั่นพิชิตดอยอินทนนท์ ช่วยถ่ายรูปมาให้ชมด้วยนะครับ
ผมขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คน ขอให้ทุกๆ คน มีความสุข และเดินทางไป-กลับด้วยความปลอดภัยครับ