เเละเเล้วก็ถึงวันที่ 7  ของจดหมายเตือน
วันนี้เอริกะ  กลุ้มใจมากได้เเต่เดินไปเดินมา  เอาเเต่คิดว่า จะทำยังไงดี ถ้ากรรมการบอกว่าบ้านยังสกปรก เเละมีกลิ่นเหม็นอยู่ละ
เเล้วจะต้องย้ายบ้านมั้ย  ทำไงดี  เราจะทำยังไงดี  
พ่อบ้านมองเเล้วหัวเราะเบาๆ เเล้วพูดว่า "  คุณเอริกะครับ กลุ้มใจเรื่องบ้านใช่มั้ยครับ  ถ้าใช่ ผมรับรองว่า ไม่มีเรื่องร้ายเเน่ๆครับ  "
เอริกะได้ยินที่พ่อบ้านพูดเอริกะสงสัย เลยถามกลับไป  " ทำมั้ยพ่อบ้านถึงคิดอย่างนั้นละ   "
พ่อบ้าน "  ผมมั่นใจในฝีมือของผมครับ   "  ในเวลาเดียวกันนั้นก็มีเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น
เอริกะ  รีบเดินมาเปิดประตูเเล้วก็พูด กล่าวคำทักทายต้อนรับกรรมการทันที
เอริกะ  "  สวัสดีค่ะ  วันนี้รบกวนด้วยนะคะ  "   กรรมการเดินเข้ามาในบ้านเเต่ไม่พูดทักทายกลับ เเต่เดินผ่านหน้าเอริกะ  เอริกะได้เเต่  มองเเล้วรีบเดินตาม หลังกรรมการ  กรรมการทั้งสามคนได้เเต่มองซ้ายทีขวาที มองดูเพดาน มองทางเดิน ทำหน้ายื่นจมูกเพื่อดมหากลิ่นเหม็น
เดินเข้าห้องนั้นทีห้องนี้ที  เดินขึ้นไปดูที่ชั้นสอง  เปิดดูทุกห้องเเล้วก็เดินลงมาที่ชั้นหนึ่ง
พ่อบ้านเห็นกรรมการลงมาเเล้วก็รีบเข้าห้องครัว ยกของว่างเเละน้ำชามาไว้ที่ห้องรับเเขก  เผื่อจะเรียกความเห็นใจได้บ้าง
พร้อมกับเดินไปเชิญกรรมการมาทานของว่าง
พ่อบ้าน  "  ท่านกรรมการครับ เชิญมารับประทานของว่าง  ในห้องรับเเขก เชิญครับ  "
กรรมการทั้ง 3 คน ก็เดินตามพ่อบ้านมาที่ห้องรับเเขก  
ในห้องรับเเขก  ห้องกว้างขวาง มีโต๊ะญี่ปุ่นตั้งอยู่กลางห้อง ประตูด้านข้างของห้องเปิดกว้างจะมองเห็นด้านนอกก็มีสวนดอกไม้ที่กำลังออกดอกบานสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอม อ่อนๆมากับลมที่พัดเข้ามาในห้องรับเเขก
กรรมการทั้ง 3 คน เดินมานั่งด้านข้างโต๊ะ ระหว่างรอพ่อบ้านรินน้ำชาให้อยุ่นั้น กรรมการก็ได้ถามเอริกะที่นั่งอยู่อีกด้านนึงของโต๊ะ
กรรมการ คนที่ 1 "  คุณ ฮิโรยูกิ คะ  คุณถึงกับจ้างพ่อบ้านมาช่วยทำความสะอาดเลยหรือคะ  "
กรรมการ คนที่ 2 "  เเล้วถ้าผ่านวันนี้ไปแล้วคุณยังจะจ้างพ่อบ้านอยู่อีกหรือเปล่าคะ   "
กรรมการคนที่ 3 "   คุณคาดหวังว่าเรื่องบ้านจะจบเเบบไหนคะ  คุณฮิโรยูกิ   "
อยุ่ๆกรรมการก็เปิดฉากถามมาเเบบไม่ยั้งเลย  ทำเอาเอริกะ ตอบไม่ถูกได้เเต่ หันไปมองหน้าพ่อบ้าน  เเล้วส่งสายตาวิงวอนให้พ่อบ้านช่วยพูด
เเทนตัวเองหน่อย
พ่อบ้าน "  ขอเสียมารยาทตอบเเทนคุณเอริกะหน่อยนะครับ  "
"  ข้อเเรก   ผมมาขออาศัยอยู่ใน บ้านของคุณเอริกะครับ   ผมทำงานบ้านเพื่อตอบเเทนบุญคุณ ของคุณเอริกะครับ "
"  ข้อสอง  ผมก็ยังจะอยู่บ้านหลังนี้ต่อไป  จนกว่าคุณเอริกะจะไม่ยอมให้ผมอยู่นะครับ   "
"  ข้อสาม   ผมคาดหวังว่า คำคิดเห็นของกรรมการ  คงออกมาในทางทีดีครับ  ผมเชื่อว่า  กรรมการทุกท่านในที่นี้  คงจะเห็นเเล้วว่า
บ้านหลังนี้ได้เปลื่ยนเเปลงไปในทางทีดีเเล้วนะครับ  ขอบคุณมากครับ  ขอความกรุณาด้วยนะครับ  " พ่อบ้านพูดจบก็รีบ โค้งคำนับเเบบสุภาพ
ทันที  ที่พ่อบ้านโค้งคำนับ กรรมการก็ได้เเต่มองหน้าซึ่งกันเเละกัน  เเล้วรีบพูดออกมา
กรรมการ "  พวกเราเห็นเเล้วว่า บ้านของคุณฮิโรยูกิ สะอาดเเละไม่มีกลิ่นเหม็น อีกเเล้ว  เราก็เลยคิดว่า เราจะให้โอกาสพวกคุณอีกครั้ง
เเละหวังว่า เราคงไม่ต้องมาเยื่ยมบ้านคุณอีกเป็นครั้งที่สองนะคะ   งั้นเราก็ขอตัวกลับก่อนนะคะ  
ขอบคุณค่ะสำหรับการต้อนรับเป็นอย่างดีนะคะ  ขนมอร่อยมากค่ะ   " กรรมการพูดจบก็ลุกขึ้นเเละเดินไปที่ประตูหน้าบ้าน  เอริกะเเละพ่อบ้านก็โค้งคำนับ  เเละพูดขอบคุณพร้อมกัน พอพูดจบ พ่อบ้านเเละเอริกะก็หันมามองหน้าเเละยิ้มให้กันเเละกัน  พ่อบ้านรีบพูดว่า
พ่อบ้าน"  เป็นไงครับ  ผมบอกเเล้วว่าให้มั่นใจในตัวผม  ทีนี้เชื่อผมเเล้วหรือยัง  " พ่อบ้านพูดไปยิ้มไป
เอริกะ "  ค่ะ เชื่อเเล้วค่ะ  ยังไงก็ต้องขอขอบคุณมากนะคะ  ถ้าไม่ได้คุณพ่อบ้าน มาช่วยละก็  เรื่องนี้ก็ไม่รู้ว่าจะจบเเบบไหนกันเเน่ค่ะ
งั้นมื้อเย็นวันนี้เราสองคนออกไปทานข้างนอกบ้านดีมั้ย  จะได้เป็นการเลี้ยงต้อนรับคุณพ่อบ้านด้วยไงคะ "
พ่อบ้าน "  ถ้าไม่เป็นการรบกวนคุณเอริกะจนเกินไป  ก็ได้ครับ  ผมจะไปด้วยครับ    "  
เอริกะ   "  ดีจังค่ะ  เเล้วพ่อบ้านชอบทานอาหารเเบบไหนคะ "
พ่อบ้าน "  แบบไหนก็ได้ครับผม  งั้นผมขอตัวไปเก็บจานที่ห้องรับเเขกก่อนนะครับ  " พ่อบ้านพูดจบก็เดินจากไป
เอริกะได้เเต่ยืนยิ้มให้พร้อมกับคิดชื่นชมพ่อบ้านอยู่ในใจ  เอริกะไม่ได้รู้ใจตัวเองเลยว่า  ตัวเองได้ตกหลุมรักพ่อบ้านเข้าซะเเล้ว  เเละคงจะอีกนานกว่าจะรู้ใจตัวเอง   อาจเป็นเพราะเอริกะยังอ่อนหัดในเรื่องความรักเเต่ดันมาเป็นนักเขียนนิยายารักได้ซะงั้น
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ