“A More Perfect Union”
หสภาพที่สมบูณร์แบบมากกว่านี้

สหรัฐที่สมบูรณ์กว่านี้


“We the people, in order to form a more perfect union.”
พวกเราประชาชน เพื่อที่จะทำรูปแบบสหภาพสมบูรณ์แบบมากขึ้น

พวกเราประชาชน เพื่อที่จะสร้างสหรัฐที่สมบูรณ์กว่านี้


Two hundred and twenty one years ago, in a hall that still stands across the street, a group of men gathered and, with these simple words, launched America’s improbable experiment in democracy.
221 ปีที่ผ่านมา ความไม่น่าเป็นไปได้ในการทดลองใช้การปกครองแบบประชาธิปไตยได้ถูกเปิดตัวขึ้นโดยกลุ่มที่มารวมตัวกันในห้องประชุมที่ยังคงตั้งอยู่อีกฝั่งนึงของถนน กับคำพูดง่ายๆ เหล่านี้

เมื่อ 211 ปีก่อนปัจจุบัน ในห้องโถงที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามถนน คนกลุ่มหนึ่งมารวมตัวกัน และด้วยถ้อยคำธรรมดานี้ ได้ให้กำเนิดการทดลองประชาธิปไตยที่ยากจะเป็นไปได้


Farmers and scholars; statesmen and patriots who had traveled across an ocean to escape tyranny and persecution finally made real their declaration of independence at a Philadelphia convention that lasted through the spring of 1787.
พวกชาวนาและพวกนักวิชาการทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นรัฐบุรุษ และ ผู้รักชาติทั้งหลาย ผู้ซึ่งได้เดินทางข้ามมหาสมุทรเพื่อหลบหนีการปกครองแบบรัฐประหารและการประหัตประหารในที่สุดพวกเขาก็ได้ทำการประกาศอิสรภาพที่แท้จริงของพวกเขาที่การประชุมเมืองฟิลาเดลเฟียซึ่งดำเนินต่อเนื่องตลอดฤดูใบไม้ผลิของปี พ.ศ. 2330

ชาวนาและนักวิชาการ รัฐบุรุษและผู้รักชาติทั้งหลายผู้ซึ่งได้เดินทางข้ามมหาสมุทรเพื่อหลบหนีการปกครองแบบเผด็จการและริดรอนเสรีภาพ ในที่สุดได้ทำการประกาศอิสรภาพอย่างแท้จริงของพวกเขาที่การประชุมในเมืองฟิลาเดลเฟียกินเวลาต่อเนื่องตลอดฤดูใบไม้ผลิของปี คศ 1787


The document they produced was eventually signed but ultimately unfinished.
เอกสารที่พวกเขาได้จัดทำขึ้นมาในที่สุดก็ได้รับการเซ็นต์ลงนามแต่สุดท้ายก็ยังไม่เสร็จ

เอกสารที่พวกเขาได้จัดทำขึ้นมาในที่สุดได้มีการลงนามรับรอง แต่ภาระก็ยังไม่เสร็จสิ้น


It was stained by this nation’s original sin of slavery, a question that divided the colonies and brought the convention to a stalemate until the founders chose to allow the slave trade to continue for at least twenty more years, and to leave any final resolution to future generations.
ปาบดั้งเดิมของความเป็นทาสในประเทศนี้ได้ทำให้มันด่างพร้อยจากคำถามที่ทำให้แบ่งแยกอาณานิคมและนำไปสู่การหยุดชะงักของการประชุมจนกระทั่ง ผุ้ก่อตั้งได้เลือกที่จะอนุญาติให้การค้าทาสดำเนินต่อไปอีกอย่างน้อย 20 กว่าปี และทิ้งข้อสรุปสุดท้ายให้กับรุ่นต่อๆ ไปในอนาคต

เอกสารนี้มีรอยด่างพร้อยจากบาปดั้งเดิมเรื่องทาสของประเทศนี้ ปัญหานี้สร้างความแตกแยกระหว่างอาณานิคมรัฐต่างๆ ทำให้การประชุมเดินต่อไปไม่ได้ ในที่สุดเหล่าผู้ก่อตั้งเลือกที่จะยอมให้การค้าทาสดำเนินต่อไปอีกอย่างน้อย 20 ปี และทิ้งบทสรุปสุดท้ายให้กับรุ่นหลังในอนาคตแก้ปัญหานี้


Of course, the answer to the slavery question was already embedded within our Constitution – a Constitution that had at is very core the ideal of equal citizenship under the law; a Constitution that promised its people liberty, and justice, and a union that could be and should be perfected over time.
แน่นอนที่ว่าคำตอบสำหรับคำถามทาสได้ถูกฝังอยู่ในรัฐธรรมนูญของพวกเราเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รัฐธรรมนูญฉบับนี้ได้เป็นที่ยึดอุดมการณ์หลักของการเป็นพลเมืองที่มีสิทธิเท่าเทียมกันภายใต้กฏหมายซึ่งรัฐธรรมนูญฉบับนี้ได้สัญญาเสรีภาพของประชาชนและความยุติธรรมและสหภาพที่สามารถเป็นไปได้ และควรจะสมบูรณ์แบบตลอดไป

แน่ละ คำตอบต่อปัญหาเรื่องทาสมีฝังอยู่แล้วในรัฐธรรมนูญของพวกเรา ซึ่งแก่นหลักคือการเป็นพลเมืองที่มีสิทธิเท่าเทียมกันภายใต้กฏหมาย เป็นรัฐธรรมนูญซึ่งสัญญาต่อประชาชนในเรื่องเสรีภาพและความยุติธรรม และการเป็นสหรัฐที่สามารถและควรถูกทำให้สมบูรณ์เมื่อเวลาผ่านมา


And yet words on a parchment would not be enough to deliver slaves from bondage, or provide men and women of every color and creed their full rights and obligations as citizens of the United States.
และตัวหนังสือ(คำ)บนกระดาษคงจะไม่เพียงพอที่จะทำให้ทาสหลุดพ้นจากความเป็นทาส หรือเปิดช่องทางให้ผู้ชายและผู้หญิงทุกสีผิวและทุกความเชื่อได้อย่างถูกต้องเต็มที่ของพวกเขาและภาระหน้าที่ในฐานะการเป็นพลเมืองของประเทศสหรัฐอเมริกา

แน่ละตัวหนังสือในแผ่นกระดาษไม่เพียงพอที่จะทำให้ทาสได้รับอิสรภาพ หรือทำให้ชายและหญิงทุกสีผิวและความเชื่อได้รับสิทธิและหน้าที่อย่างเต็มที่ในฐานะพลเมืองของสหรัฐอเมริกา


What would be needed were Americans in successive generations who were willing to do their part – through protests and struggle, on the streets and in the courts, through a civil war and civil disobedience and always at great risk - to narrow that gap between the promise of our ideals and the reality of their time.
อะไรน่าจะเป็นสิ่งที่ชาวอเมริการุ่นหลังๆ ผู้ซึ่งมีความปรารถนาที่จะทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการ คือผ่านการประท้วง และการต่อสู้บนถนนและในศาสตลอดจนสงครามกลางเมืองและการละเมิดสิทธิ และมักจะนำมาซึ่งความเสี่ยงที่ร้ายแรงเพื่อที่จะจำกัดความแตกต่างระหว่างคำสัญญาของอุดมการณ์ของพวกเราและความเป็นจริงในเวลานี้ของพวกเขา

สิ่งที่เราต้องมี คือชาวอเมริกันรุ่นแล้วรุ่นเล่าซึ่งพร้อมที่จะทำในส่วนของเขา คือการประท้วงและต่อสู้ บนถนนและในศาล สงครามกลางเมือง การประท้วงแบบอาริยะ และมักเสี่ยงภัยร้ายแรง เพื่อที่ย่นย่อช่องว่างระหว่างคำสัญญาอุดมการณ์ของพวกเราต่อสภาพความเป็นจริงในแต่ละยุคสมัย


This was one of the tasks we set forth at the beginning of this campaign – to continue the long march of those who came before us, a march for a more just, more equal, more free, more caring and more prosperous America.
สิ่งนี้เป็นหนึ่งในภาระกิจที่พวกเรากำหนดออกมาเพื่อเริ่มต้นในการรณรงค์ครั้งนี้เพื่อจะดำเนินต่อไปในระยะยาวในช่วงเดือนมีนาคมเหล่านั้นที่ได้ทำมาก่อนหน้าพวกเรา เดือนมีนาคมสำหรับมากกว่าเพียงเท่านี้ มากกว่าความเสมอภาค มากกว่าความอิสระ มากกว่าการดูแลเอาใจใส่  และมากกว่าความรุ่งเรืองของประเทศสหรัฐอเมริกา

สิ่งนี้เป็นหนึ่งในภาระกิจที่พวกเรากำหนดตั้งแต่เริ่มการรณรงค์ เพื่อสานต่อการเดินทางอันยาวไกลของบุคคลที่เดินทางก่อนหน้าพวกเรา เป็นการเดินทางเพื่อเรียกร้องให้สังคมสหรัฐมี ความยุติธรรม เสมอภาค อิสรภาพ การเอาใจใส่ และความมั่งคั่ง มากกว่านี้


I chose to run for the presidency at this moment in history because I believe deeply that we cannot solve the challenges of our time unless we solve them together – unless we perfect our union by understanding that we may have different stories, but we hold common hopes; that we may not look the same and we may not have come from the same place, but we all want to move in the same direction – towards a better future for of children and our grandchildren.
ฉันได้เลือกที่มาเป็นประธานในช่วงเวลานี้ ในสมัยนี้ เพราะว่าฉันเชื่ออย่างสุดซึ้งว่าพวกเราไม่สามารถแก้ไขปัญหาที่ท้าทายในเวลานี้ของพวกเราได้นอกเหนือจากพวกเราจะช่วยกันแก้ไขปัญหานี้ด้วยกันเว้นแต่ว่าความสมบูรณ์แบบของสหภาพของพวกเราภายใต้ความเข้าใจที่เราอาจจะมีเรื่องราวที่แตกต่างกัน แต่พวกเราก็ยึดถือในความเชื่อที่เหมือนๆ กันว่าเราอาจไม่สามารถมองได้เหมือนๆ กัน และเราไม่ได้มาจากสถานที่ที่เดียวกันแต่พวกเราทั้งหมดต้องการที่จะเดินไปในทิศทางเดียวกัน ไปสู่อนาคตที่ดีกว่าเพื่อเด็กๆ และลูกหลานของพวกเรา

ผมเสนอตัวแข่งขันเป็นประธานาธิบดีในช่วงเวลานี้ของประวัติศาสตร์ เพราะผมเชื่ออย่างลึกซึ้งว่า พวกเราไม่สามารถแก้ไขปัญหาที่ท้าทายในยุคนี้ของพวกเราได้ นอกเสียจากพวกเราร่วมมือกันแก้ไข นอกเสียจากพวกเราทำให้สหรัฐสมบูรณ์ โดยเราเข้าใจว่าแม้เราอาจมีเรื่องที่แตกต่างกัน แต่พวกเรายึดถือความหวังเดียวกัน เราอาจดูไม่เหมือนกันและเราอาจไม่ได้มาจากเหล่ากอเดียวกัน แต่พวกเราต่างต้องการที่จะเดินไปในทิศทางเดียวกัน ไปสู่อนาคตที่ดีกว่าเพื่อลูกและหลานของพวกเรา


This belief comes from my unyielding faith in the decency and generosity of the American people. But it also comes from my own American story.
ความเชื่อนี้มาจากความศรัทธาอันแน่วแน่ของฉันในความเหมาะสม และความเอื้ออาทรของประชาชนชาวอเมริกัน แต่มันก็มาจากเรื่องราวของชาวอเมริกันของฉันเองด้วย

ความเชื่อนี้มาจากความศรัทธาอันแน่วแน่ของผมในเรื่องความดีและความเอื้ออาทรของชาวอเมริกัน และส่วนหนึ่งก็มาจากประวัติศาสตร์อเมริกันเองด้วย

Note: Big mistake is "march" not the same as "March" = มีนาคม