ถามผู้รู้ เรื่องดั่งดวงหฤทัย ทั้งนิยาและละคร (เวอร์ชั่น พี่นัท พี่หนุ่ม)

ถามผู้รู้ เรื่องดั่งดวงหฤทัย ทั้งนิยายและละคร (เวอร์ชั่น พี่นัท พี่หนุ่ม)
แก้ไข ถามเพิ่มค่ะ
เวอร์ชั่นพี่นัท พี่หนุ่ม จบแบบ เจ้าหลวงกลับไปหาเจ้าหญิง ถูกต้องไหมค่ะ เราดูตอนท้าย แค่บอกว่ากลับมาเยี่ยม นางเอก เค้าจบแบบให้เราคิดเองเหรอ ทำไมไม่จบแบบ  happy ไปสุดๆ เลย


ช่วงนี้คิดถึงพี่หนุ่มเลยนำเรื่องนี้กลับมาดูใหม่
(ตอนที่ละครฉายอยุ่ประมาณ ม.ต้น)
ตอนนี้นำกลับมาดู อีกรอบ (จริงๆดูหลายรอบแล้ว) แต่
แต่มีช่วง งง ค่ะ ตอนที่ ช่วงท้ายเรื่อง ที่เจ้าหลวงจะยกเหมืองให้เจ้าฟ้าหญิงทานตะ แต่นางเอกกับพระเอกคุยเรื่องไก่ออกไข่เป็นทอง เรายัง งง อยู่เลยค่ะ ไม่เข้าใจว่าสื่อถึงอะไร
นางเอก (ในละคร )  :  ถ้าไก่ออกไขเป็นทอง ไม่มี แต่ถ้าออกเป็นเพชร (เหมือง) แล้วใครจะเลี้ยงไก่ให้พันธุรัฐ  
พระเอก : ถ้าอย่างนั้นปีนั้นเหมืองจะถล่ม
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำให้เหมืองถล่มหรือจะบอกว่าถ้าทางพ่อเจ้าหญิงทานตะ ไม่ดูแลลูกสาว แล้วกาสิกจะถล่มเหมืองหรือเปล่าคะ
แล้วทำไมนางเอกบอกใครจะเลี้ยงให้พันธุรัฐ

ปล เมื่อไรพี่หนุ่มจะมาเล่นเป็นพระเอกอีก คิดถึง พี่นัทด้วย
สุดท้านจะ tag แค่ละคร แต่หาไม่เจอเลยค่ะ จะเข้ามาแค่คำหัวข้อ แต่แก้ไม่ได้ค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 28
แวะมาอีกที .. คอเดียวกันทั้งนั้นเลย

ขอเราเวิ๊นหน่อยนะ .. แบบว่านาน ๆ เจอกระทู้ถูกใจ ^.^

อยากที่บอกว่าภาษา พรรณา ไดอะล็อคเรื่องนี้สวยงามมาก ..

เจ้าหลวงรังสิมันต์โปรยตลอด แต่นิ่ง ๆ ลึก ๆ มีความหมายมากกก

แม้จะมาทำเป็นละครก็ยังถอดออกมาจากบทประพันธ์ได้ แม้จะต้องปรับบ้าง เพื่อความเข้าใจง่าย .. แต่ก็ยังเป๊ะค่ะ

*********************

อยากจะยกมาพิมพ์ทั้งเรื่องเลยค่ะ .. ละครสุดโปรดอีกหนึ่งเรื่องเลย ชอบมากกก

-------------

รังสิมันต์ : ถ้าจะใช้ชื่อว่า "หัวใจทรรศิกา" จะทรงโปรดประทานไหม...

ทรรศิกา : ทำไมไม่ประทานชื่อ "หัวใจรังสิมันต์"

รังสิมันต์ : หม่อมฉันอนุญาต หากในพันธุรัฐยังมีดอกไม้ที่ไม่มีชื่อ ก็ให้ใช้ชื่อนั้นเป็นที่ระลึก

ทรรศิกา : น่าจะประทานให้กับทานตะซะมากกว่า

รังสิมันต์ : หม่อมฉันจะต้องรู้ตัวซิว่าจะทิ้ง "หัวใจรังสิมันต์" เอาไว้ที่ไหนถึงจะดี

--------------

รังสิมันต์ : เคยทอดพระเนตรเพชรที่ยังไม่ได้เจียระนัยบ้างไหม

ทรรศิกา : ทูลแล้ว ว่าไม่เคยมีเหมือง

รังสิมันต์ : งั้น ถวายสักแห่ง ดีไหม

ทรรศิกา : ไม่.. หม่อมฉันไม่ชอบรับของจากคนแปลกหน้า

รังสิมันต์ : แปลกหน้า .. นี่หน้าตาของหม่อมฉันยังดูแปลกอยู่อีกหรือนี่

ทรรศิกา : หน้าหม่อมฉันก็คงแปลกสำหรับคนกาสิก

รังสิมันต์ : ไม่แปลก... หม่อมฉันจำได้ยิ่งกว่าหน้าของหม่อมฉันซะอีก

ใครเคยเห็นหน้าตัวเองบ้าง นอกจากในกระจก

แต่พระพักตร์ของฝ่าบาท.. ลืมตาก็จำได้.. หลับตาก็จำได้.. ต่อให้ฝัน ก็จำได้

--------------

และอีกหนึ่ง

หม่อมฉันชื่อ รังสิมันต์

ความคิดเห็นที่ 21
ตั้งแต่เล่นพันทิปมา เห็นกระทู้ "ดั่งดวงหฤทัย" ที่ไหน เป็นต้องเข้าทุกกระทู้ ทั้งหนังสือและละคร(ไม่นับเวอร์ชันขวัญ - เวียร์)

เรื่องที่ จขกท สงสัย ก็มีคนตอบไปแล้ว(ในตอนจบของหนังสือ ก็ไม่ได้แสดงให้เห็นชัดๆแบบเป็นเรื่องเป็นราวซักเท่าไหร่ค่ะ ว่าสองคู่เค้าลงเอยกัน คือยังไม่ถึงขั้นจบด้วยพิธีอภิเษกอะไรทำนองนั้น แต่แนวโน้มมันเป็นเช่นนั้นค่ะ)

ในชีวิต 28 ปีที่ผ่านมา... หากถามว่า ละครที่ชอบที่สุดในชีวิตคือเรื่องไหน ก็จะตอบเรื่องนี้ค่ะ
หากถามว่า นิยายที่ชอบที่สุดในชีวิตคือเรื่องไหน ..ก็จะตอบเรื่องนี้เช่นกันค่ะ

ดั่งดวงหฤทัยเวอร์ชันพี่หนุ่ม พี่นัท เป็นละครไม่กี่เรื่องที่ดิฉันคิดว่า ถอดมาจากนิยายได้ครบถ้วนสมบูรณ์ทั้งเนื้อหาและอารมณ์ สถานที่ถ่ายทำสวยงามมากค่ะ ทั้งวังต่างๆในกาสิก วสุทธราเอย อิสินธรเอย ดูแล้วชวนฝันมากๆค่ะ(ถึงขั้นตอนเด็กๆนั้นเคยสาบานไว้กับตัวเองว่าซักวันต้องไปเยือนสถานที่ถ่ายทำให้ได้ 555)

ดูละครไป ก็สบายใจไป ไม่มีตัวร้ายให้หนวกหู พระเอกนางเอกก็แสนฉลาด บรรดาตัวประกอบสำคัญๆก็น่ารักไปเสียทุกคน ทั้งกระวาน ราชิด เบนลี คุณมาลัย ไม่เว้นแต่บรรดาขุนน้ำขุนนาง

ส่วนของหนังสือ ขอใช้คำวิเศษณ์ถึงการเขียนเรื่องนี้ว่าเป็นหนังสือที่ "สวย" แล้วกันค่ะ
เนื้อหาสวย ภาษาสวย บทสนทนาสวย(เฉียบคมและมีอารมณ์ขันกำลังดี)

ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ถึงจะมีการรีเมคเรื่องนี้มาอีก แต่ด้วยความประณีตของเวอร์ชันเก่าและความประทับใจในครั้งแรก สงสัยว่า รังสิมันต์และทรรศิกา ของดิฉัน คงเป็นคุณหนุ่มคุณนัทตลอดไปเสียแน่
ความคิดเห็นที่ 13
เพิ่มเติมนะคะ

ทรรศิกา - แล้วถ้าไก่ออกไข่มาเป็นสัมปทานเหมืองเพชร  ใครจะยอมเสียไก่ให้พันธุรัฐ  จริงไหม

(หมายความว่าแคว้นทานตะ คงไม่ยอมให้ไก่ซึ่งก็คือเจ้าฟ้าหญิงแห่งทานตะ  แต่งงานกับเจ้าฟ้าชายแห่งพันธุรัฐหรอก  เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ผลประโยชน์จากเหมืองเพชร)

รังสิมันต์ - ก็ไม่ยาก  ปีนั้นเหมืองจะปิด เพราะหินถล่ม ไม่มีสัมปทานถวาย เจ้าฟ้าหญิงตุ๊กตาก็จะกลับเป็นไก่ธรรมดา ใครๆก็ไม่อยากเลี้ยง จะย่างกันก็เสียเวลาเปล่า

(หมายความว่า  ถ้าบีบบังคับเอาผลประโยชน์จากเจ้าฟ้าหญิงแห่งทานตะมากๆ กาสิกจะแกล้งปิดเหมืองซะ  ไม่มีผลประโยชน์อะไรให้ทานตะอีก)

จริงๆ แล้วถ้าใครได้อ่านในบทประพันธ์ จะมีรายละเอียดเพิ่มเติมจากในละครอีก  ซึ่งจะแสดงให้เห็นความฉลาดเจ้าเล่ห์ของเจ้าหลวงมาก

รังสิมันต์ - ทรงทราบหรือยังหม่อมฉันได้สัมปทานเหมืองเพชรคืนตอนไหน  ตอนพันธุรัฐผ่อนส่งค่าอาวุธ

(ประมาณว่า  การที่กาสิกเสียงเหมืองเพชรให้เจ้าฟ้าหญิงทานตะ  แต่เป็นแบบติดตัวส่วนพระองค์  ตัวไปไหน  ผลประโยชน์ของเหมืองตามไปด้วย  เมื่อต่อมาอภิเษกกับเจ้าฟ้าชายแห่งพันธุรัฐ  ผลประโยชน์เหมืองเพชร ก็จะมาอยู่ที่พันธุรัฐ  แต่กาสิก  ขายอาวุธให้พันธุรัฐ  โดยพันธุรัฐใช้ค่าอาวุธด้วยเงินจากเหมืองเพชร  สรุปแล้ว  กาสิกไม่เสียอะไรเลย  )
ความคิดเห็นที่ 3
ตามความเข้าใจนะคะ
ที่องค์เจ้าหลวง มอบของหมั้น รวมถึงสัมปทานเหมืองเพชร ให้เจ้าฟ้าหญิงมนิสรา
เป็น กุศโลบาย ขององค์เจ้าหลวง ที่ต้องการถวายเกียรติเจ้าฟ้าหญิงมนิสรากลับคืนทานตะอย่างสมเกียรติค่ะ
และสิ่งที่จะได้เป็นผลตอบแทน คือ เส้นทางผ่านแดน ของพันธุรัฐไปถึงทานตะเพื่อออกทะเลค่ะ


- เปรียบเจ้าหญิงมนิสรา เป็นไก่ ที่ออกไข่เป็นทอง (แต่เจ้าฟ้าหญิงทรรศิกาทรงเปรียบเทียบเป็นเหมืองเพชร)
  นั่นคือ การให้ดูแลเจ้าหญิงมนิสรา ถ้าหาก บีบบังคับ(ฆ่าไก่) เจ้าหญิง เหมืองเพชรนั้นก็จะหายวับไปเหมือนเหมืองถล่ม  

สรุปคือ เจ้าหลวงห่วงใยเจ้าหญิงมนิสรา ที่จะถูกทางทานตะ บีบบังคับอีก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่