จากคนที่เราจีบเขาเล่นๆวันนึงต้องกลายมาเป็นรูมเมทกัน จนเรามีความรู้สึกแปลกๆเห็นเขายิ้มละเรามีความสุข เวลาเขาไม่กลับเรากลายเป็นคนที่นอนไม่หลับมันรู้สึกห้องโล่งๆเหงาๆ เวลาเขาคุยโทรศัทพ์กับคนอื่นที่เขาคุยด้วย เวลาเขาตั้งเตตัสเกี่ยวกับความรักของเขา ทำไมเราต้องว้าวุ่นต้องไปบ่นให้เพื่อนในกลุ่มฟังแล้วสุดท้ายเพื่อนทุกคนลงความคิดเห็นว่าเราคงชอบเค้าจริงๆเขาแล้ว จนเพื่อนทุกคนบอกให้เราไปบอกความรู้สึกกับคนนั้น ใช่เวลา1วันในการทวทวบความรู้สึกตัวเอง จนอีกวันรวบรวมความกล้าบอกเขาไป จนได้คำตอบกลับมาว่า เขาคิดกับเราแค่เพื่อน แล้วแถมเรายังเป็นรูมเมทกันอีกเขาอยากอยู่กับเราจนครบ4ปีที่ต้องเรียนด้วยกัน ไม่งั้นจะอยู่กันลำบาก นั่นคือคำตอบที่ผมได้กลับมา ดีที่ใจได้พูดไปเพราะเหมือนเอาภูเขาออกจากอก แต่ความรู้สึกตอนนี้ผมของมันเปลี่ยนไม่ได้แล้ว ตอนนี้ผมได้แต่ดูแลเขาใกล้ๆแบบนี้ทุกวันแต่ต้องทนเห็นเขาคุยโทรศัทพ์กับคนอื่นปวดใจบ้าง อีกอย่างต่างคนต่างมีคนเขามาชอบเยอะ แต่ผมเลือกที่จะบอกกับทุกคนที่เขามาคุยว่า ขอโทษนะครับผมมีคนที่ชอบจริงๆอยู่แล้ว อย่างนี้ผมทำถูกมั้ย กับการหวังว่าทุกๆอย่างจะชนะใจเขาได้ พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นๆไป ถ้าครั้งนี้มันเป็นความรักจริงๆผมควรเสี่ยงมั้ยครับ ...