พอเข้าเรียน ป.1  ที่โรงเรียนบ้านโคกอีโด่ย  แม่ต้องตัดผมนางเอกให้สั้นตามกฎกระทรวงฉบับที่ 1 พ.ศ.2515



มีคนเขาบอกว่าเด็กนักเรียนถ้าไม่ตัดผมสั้น  อาจท้องได้ (ชิงสุกก่อนห่าม)
ดิฉันเพิ่งรู้ว่าการไว้ผมยาวคือการเตรียมตัวมีลูกอย่างหนึ่ง...


(ข่าวเดลินิวส์)

บางคนเขาก็ห่วงว่า  ร้านตัดผมของคนจนจะเจ๊ง (คิดได้ไง)


บางคนเขาคิดว่า เรื่องให้เด็กไว้ผมยาวเนี่ย  เป็นการหาเสียงกับเด็ก  และเป็นภาระมาก  จน รบ.จะไม่มีเวลาคิดอย่างอื่น

(แนวคิดพาจรดอทคอม blog โอเคเนชั่น)

  ดิฉันกลับมาไว้ผมยาวได้อีกครั้งตอนเรียน ป.3  เพราะย้ายมาเรียน ร.ร.เอกชน  กว่าจะยาวถักเปียได้ก็ขึ้น ป.4  จำได้ที่แม่บอกว่าดิฉันไว้ผมยาวแล้วน่ารัก  ดิฉันเชื่อแม่ค่ะ  เป็นความสุขเล็ก ๆ ที่ทำให้ดิฉันชอบไปโรงเรียน  ดิฉันสอบได้ที่ 1 ตลอด  และไม่ท้องก่อนเรียนจบด้วย


แต่ดิฉันก็ยอมรับใน คห.ของทุกฝ่ายค่ะ  เอางี้ก็แล้วกัน  ใครกลัวว่าร้านตัดผมของคนจนจะเจ๊ง  ก็ไปแนะนำร้านตัดผมให้พัฒนาฝีมือหัดตัดรองทรงบ้าง ใครกลัวลูกจะท้องก่อนเรียนจบ  หรือใครที่ต่อต้านแนวคิดของ รบ.ก็ให้ลูกไว้ผมทรงเกรียน  ทรงติ่งหูต่อไป  เพราะ รบ.ไม่ได้บังคับให้นักเรียนไว้ผมยาวค่ะ

กระทู้นี้ได้แรงบันดาลใจจากพี่อุบลแมนค่ะ  ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้