หลังจากที่เอริกะเผลอหลับไปตั้งเเต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้  อยู่ๆเธอสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมร้องเสียงดัง ว่า
เอริกะ   "  อย่านะ อย่าเข้ามานะ ไม่เอา "
พ่อบ้านเรียวทาโร่ วิ่งไปยังห้องทำงานของคุณเอริกะ พร้อมกับในมือ ถือมีดทำอาหาร  แล้วตะโตนเสียงดังออกไปว่า
พ่อบ้านเรียวทาโร่  "  ผมมาเเล้วครับ  เกิดอะไรขึ้น  "
พอวิ่งมาถึงห้องทำงานของเอริกะ   พ่อบ้านเรียวทาโร่  รีบจับประตูเเล้วเลื่อน  ไปอีกทางทันที ทำให้ประตูไปกระแทกกับขอบประตู
ทำให้มีเสียงดัง    เอริกะยิ่งขวัญเสียกับความฝันเมื่อกี๊ เลยตกใจอีกครั้ง เเล้วร้องกรี๊ดเสียงดัง  พ่อบ้านเรียวทาโร่  เลยรีบบอกว่า
พ่อบ้านเรียวทาโร่  "  ผมเองครับ  พ่อบ้านเรียวทาโร่เองครับ   เกิดอะไรขึ้นครับ  คุณเอริกะ "  
เอริกะ เลยรีบพูดว่า "  ฉันไม่เป็นไรค่ะ  เเค่ฝันร้ายนิดหน่อยนะค่ะ   ต้องขอโทษจริงๆนะคะที่ทำให้คุณต้องวุ่นวายด้วยนะค่ะ  "
พ่อบ้านเรียวทาโร่  "เเค่ฝันหรอกเหรอครับ  นึก ว่าเกิดเรื่องซะอีก เล่นเอาผมตกใจเหมือนกันนะเนี่ย  555+ " พ่อบ้านหัวเราะกับเรื่องที่เกิดขึ้น
เลยไม่ได้ทันสังเกตุว่าคุณเอริกะเธอหัวเราะกับเค้าด้วยหรือเปล่า  ในเวลานั้นพ่อบ้านเรียวทาโร่กำลังหัวเราะก็ได้เหลือบไปมองดูคุณเอริกะ
พ่อบ้านเรียวทาโร่เลยเปลื่ยนสีหน้าทันทีเเล้วรีบพูดทันที่ว่า
พ่อบ้านเรียวทาโร่  " ขอโทษครับ  ที่เสียมารยาทครับ   อ๊ะ ใช่เเล้ว   คุณเอริกะครับ อาหารเย็นพร้อมเเล้วนะครับ  จะทานเลยมั้ยครับ  "
เอริกะ  นึกในใจว่า ดีเเล้วที่ไม่ได้ถามว่าฝันเรื่องอะไร   ไม่งั้นพ่อบ้านคงต้องหัวเราะเยาะใส่เราอีกเเน่ๆ  เเต่ตอนนี้เราเองก็ชักหิวเเล้วสิ
หิวมากด้วยแฮะ เอาเถอะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี๊ก็เเล้วกัน  กินข้าวดีกว่า อยากรู้นักว่าเค้าจะทำอาหารอร่อยสักเเค่ไหน เห็นชิโอริชมนักชมหนา ว่าทำอาหารอร่อย   ถ้าไม่อร่อยละก็ จะได้ไล่ออกไปเลย  ตอนนี้บ้านก็ทำความสะอาดเรียบร้อยดีเเล้ว  ไม่ต้องเสียเงินค่าปรับเเล้ว เย้ๆๆๆ
สบายใจได้เเล้ว  ระหว่างที่เอริกะกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น  พ่อบ้านเรียวทาโร่ก็ชะโงกหน้าเอาหน้ามาใกล้หน้าของเอริกะ  เอริกะเลยสะดุ้ง
ตกใจ   เเล้วรีบถามว่า
เอริกะ  "  คุณพ่อบ้านคะ เลิกเอาหน้าของคุณมาอยู่ใกล้หน้าฉันได้มั้ยคะ  ทำเเบบนี้  มันยังไงๆก็ไม่รู้นะคะ    เเล้วเมื่อกี๊คุณพ่อบ้านถามอะไรฉันเหรอ   ช่วย ถามอีกครั้งสิคะ  "
พ่อบ้านเรียวทาโร่ " ครับ   คุณเอริกะ จะรับประทานข้าวเย็นเลยมั้ยครับ  แล้วจะให้ผมจัดอาหารที่ห้องไหนดีครับ "
เอริกะ  " อืม.....   ก็ได้ค่ะ  ช่วยจัดอาหารให้ทีนะคะ  เเล้วฉันจะทานที่ห้องทำงานค่ะ   "
พ่อบ้านเรียวทาโร่  ก็เดินออกจากห้องไปแแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า คุณเอริกะเธอฝันถึงเรื่องอะไรนะ
เอริกะลุกขึ้นนั่ง  แล้วนึกทบทวนเรื่องความฝันเมื่อกี๊   นึกไปก็อดหัวเราะตัวเองไม่ได้  ที่ดันไปฝันถึงเเมลงสาบเป็นฝูง
บินมาเกาะที่ตัวเอง 555+  ฝันไปได้  เเล้วเอริกะก็เดินไปล้างหน้า พอล้างเสร็จเเล้วก็เดินมาที่ห้องทำงาน เพื่อรอทานข้าวเย็น
พอไปถึงห้องทำงานก็เห็นพ่อบ้านเรียวทาโร่  กำลังจัดวางจานอาหารบนโต๊ะ  เอริกะยืนดูพ่อบ้านเรียวทาโร่แล้วนึกอยุ่ในใจว่า
รูปร่างหน้าตาก็ใช้ได้ ท่าทางมารยาทก็ดี  เค้าจะมีเเฟนหรือยังน้า...  เอ๊ะ  คิดอะไรเนี่ย  นอกเรื่องเเล้ว  เเล้วเอริกะก็ตบหน้าตัวเองเบาๆ 1 ที
เป็นจังหวะเดียวกับที่พ่อบ้านเรียวทาโร่เห็นเข้าพอดี พ่อบ้านเรียวทาโร่ ถึงกับหัวเราะเบาๆ ตลกในท่าทางของเอริกะ
เอริกกะตกใจอีกครั้งเพราะไม่นึกว่า  พ่อบ้านจะเห็นตัวเองในขณะนั้น  
พ่อบ้านเรียวทาโร่  "  อาหารพร้อมเเล้วครับคุณเอริกะ  มีของหวานหลังอาหารด้วยนะครับ  " พ่อบ้านเรียวทาโร่พูดไปกลั้นหัวเราะไป
เอริกะ  "  ค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ "  เอริกะ พูดไปพร้อมกับก้มหน้าเดิน  ไปที่โต๊ะ  เอริกะนั่งลง พร้อมกับพนมมือ เเล้วพูดว่า
เอริกะ  "  ทานละนะค๊า "  เอริกะ  หยิบช้อนตักข้าว ราดเเกงกรี่ไก่  เข้าปากคำเเรก  เธอก็เผลอ ร้องเสียงดังออกมาว่า  อร่อยจัง
พ่อบ้านเรียวทาโร่ยืนเเอบอยู๋หลังประตูเลื่อน  ได้ยินคำพูดของเอริกะ  พ่อบ้านเรียวทาโร่  ถึงกับอมยิ้ม เเล้วเดินไปห้องครัว
เพื่อเตรียมของหวานให้กับเอริกะ
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ