เห็นออกอากาศมานานแล้วเนี่ย ออกก่อนดุจตะวันดั่ีงภูผาอีก
เมื่อวานนี้เดินผ่านร้านค้าแถวบ้าน เค้าดูกันเยอะมากๆ เห็นบ้านไหนๆก็ดูแต่หยกเลือดมังกร (บ้านอยู่ใจกลาง กทม)
ละครเนื้อหากำลังเข้มข้น คิวบู๊ก็น่าดู
อยากรู้จังว่าจะจบเมื่อไหร่ จะจบกี่ตอน เพราะในเวป ผจก ตอน 20 ก็ยังไม่จบอีก
หรือว่าจะยืดอีกจ๊ะ
ขอบอกว่าชอบละครเรื่องนี้นะ
1. ชอบความเป็นธรรมชาติ ของตัวนักแสดง เช่น กิ่งเหมย กับเพื่อน แต่งตัวแบบคนไม่รวยอ่ะ เสื้อผ้าราคาถูกมาก ดูเ้นื้อผ้าแนวตลาดนัด นักแสดงที่ตรอกศาลเจ้า ก็เล่นได้ดี บ้านเก่าๆโทรมๆ ลักษณะของผู้คนก็ออกแนวๆหาเช้ากินค่ำ อย่างพ่อพระเอก (น้ามาด) ก็ทำให้แกดูมีราศรีประมาณคนหาเช้ากินค่ำ ขับแท็กซี่ ส่วนพี่เขาทรายก็เปิดร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ แบบประมาณว่าเป็นนักมวยเก่า ส่วนคุณหนูดุจแพร เจ้าสัว มานพ แม่ของมานพ ดวงแข (พิมพ์พรรณ) เจ้าสัว พวกนี้รวยก็ใส่เสื้อผ้าดีๆ หน้าตาผิวพรรณก็ทำให้ดูรู้ว่าเป็นมีอันจะกินน่ะ ส่วนพวกลูกน้องของเสี่ยกะเจ้าสัว สามารถแต่งให้ดูแยกแยะได้ ว่าเป็นพวกไหนๆๆ ถือว่าเยี่ยม
2. ฉากบู๊ อันนี้ยอมรับว่าถึงจะไม่เริ่ดขนาด ช้างอยู่ไหน แต่ก็ดูดีนะ เราขอยกเครดิตฉากบู๊ต่างๆให้กับละครช่อง 7 หลายเรื่องทำได้ดี เช่น ดุจตะวันฯ แล้วก็มาเรื่องนี้ด้วย เมื่อวานเราดูเราเบื่อฉากความเลวของมานพ เลยเปิดไปดูความกุ๊กกิ๊กของบอย ปกรณ์ กับโทนี่ รากแก่น บังเอิญได้ไปเจอฉากบู๊ของละครเรื่องนี้ เราขอบอกเลยว่าอย่างกะเด็กวิ่งไล่จับกัน ยังไง หยกฯ ก็ยังดูว่าอยู่ในขั้นกว่า แต่ก็ว่าแหละความน่ารักของสองหนุ่ม ทำใ้ห้เราก็กดรีโมท กลับไปกลับมาเหมือนกัน ฉากที่ หยกฯเครียดๆ เราก็มาดู คุณเมฆ ทะเล้นๆๆน่ารักๆๆ
3. เนื้อหาสาระ เรื่องนี้ชอบตรงที่มันใส่เรื่องของความรัก ลงไปอย่างลงตัว ทำให้เราเข้ัาใจเลยว่า พระเอกทำไรรักกิ่งเหมย ความรักที่แท้จริงเป็นแบบนี้ คือ ต่อให้คุณจะยังไง ตาบอด ไม่สวย ไม่รวย เราก็รัก ไม่จำเป็นต้องติดหรู มองแต่เปลือก นางเอกต้องรวยมาก พระเอกต้องรวย คือไม่ต้องมีไรมาประกอบเปลือก อย่างในเรื่องพระเอกขี่มอเตอร์ไซค์ นางเอกซ้อนท้ายโอ๊ยยยน่ารักที่สุด นอกจากนั้นก็การดำเนินเรื่อง เข้มข้น ซับซ้อน สนุกอย่าบอกใคร
สามอันนี้ก็คงพอหอมปากหอมคอว่า เรื่องนี้ดียังไง
แต่ต้องขอบคุณน้อง บอย ปกรณ์ นะ สำหรับเมื่อคืนที่ทำหน้าทะเล้นๆๆ ไว้ให้เราหายเครียด ในช่วงที่ไอ้เจ้ามานพออกมา เราก็หนีไปหาบอยทันที
หยกเลือดมังกร จะจบเมื่อไหร?
เมื่อวานนี้เดินผ่านร้านค้าแถวบ้าน เค้าดูกันเยอะมากๆ เห็นบ้านไหนๆก็ดูแต่หยกเลือดมังกร (บ้านอยู่ใจกลาง กทม)
ละครเนื้อหากำลังเข้มข้น คิวบู๊ก็น่าดู
อยากรู้จังว่าจะจบเมื่อไหร่ จะจบกี่ตอน เพราะในเวป ผจก ตอน 20 ก็ยังไม่จบอีก
หรือว่าจะยืดอีกจ๊ะ
ขอบอกว่าชอบละครเรื่องนี้นะ
1. ชอบความเป็นธรรมชาติ ของตัวนักแสดง เช่น กิ่งเหมย กับเพื่อน แต่งตัวแบบคนไม่รวยอ่ะ เสื้อผ้าราคาถูกมาก ดูเ้นื้อผ้าแนวตลาดนัด นักแสดงที่ตรอกศาลเจ้า ก็เล่นได้ดี บ้านเก่าๆโทรมๆ ลักษณะของผู้คนก็ออกแนวๆหาเช้ากินค่ำ อย่างพ่อพระเอก (น้ามาด) ก็ทำให้แกดูมีราศรีประมาณคนหาเช้ากินค่ำ ขับแท็กซี่ ส่วนพี่เขาทรายก็เปิดร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ แบบประมาณว่าเป็นนักมวยเก่า ส่วนคุณหนูดุจแพร เจ้าสัว มานพ แม่ของมานพ ดวงแข (พิมพ์พรรณ) เจ้าสัว พวกนี้รวยก็ใส่เสื้อผ้าดีๆ หน้าตาผิวพรรณก็ทำให้ดูรู้ว่าเป็นมีอันจะกินน่ะ ส่วนพวกลูกน้องของเสี่ยกะเจ้าสัว สามารถแต่งให้ดูแยกแยะได้ ว่าเป็นพวกไหนๆๆ ถือว่าเยี่ยม
2. ฉากบู๊ อันนี้ยอมรับว่าถึงจะไม่เริ่ดขนาด ช้างอยู่ไหน แต่ก็ดูดีนะ เราขอยกเครดิตฉากบู๊ต่างๆให้กับละครช่อง 7 หลายเรื่องทำได้ดี เช่น ดุจตะวันฯ แล้วก็มาเรื่องนี้ด้วย เมื่อวานเราดูเราเบื่อฉากความเลวของมานพ เลยเปิดไปดูความกุ๊กกิ๊กของบอย ปกรณ์ กับโทนี่ รากแก่น บังเอิญได้ไปเจอฉากบู๊ของละครเรื่องนี้ เราขอบอกเลยว่าอย่างกะเด็กวิ่งไล่จับกัน ยังไง หยกฯ ก็ยังดูว่าอยู่ในขั้นกว่า แต่ก็ว่าแหละความน่ารักของสองหนุ่ม ทำใ้ห้เราก็กดรีโมท กลับไปกลับมาเหมือนกัน ฉากที่ หยกฯเครียดๆ เราก็มาดู คุณเมฆ ทะเล้นๆๆน่ารักๆๆ
3. เนื้อหาสาระ เรื่องนี้ชอบตรงที่มันใส่เรื่องของความรัก ลงไปอย่างลงตัว ทำให้เราเข้ัาใจเลยว่า พระเอกทำไรรักกิ่งเหมย ความรักที่แท้จริงเป็นแบบนี้ คือ ต่อให้คุณจะยังไง ตาบอด ไม่สวย ไม่รวย เราก็รัก ไม่จำเป็นต้องติดหรู มองแต่เปลือก นางเอกต้องรวยมาก พระเอกต้องรวย คือไม่ต้องมีไรมาประกอบเปลือก อย่างในเรื่องพระเอกขี่มอเตอร์ไซค์ นางเอกซ้อนท้ายโอ๊ยยยน่ารักที่สุด นอกจากนั้นก็การดำเนินเรื่อง เข้มข้น ซับซ้อน สนุกอย่าบอกใคร
สามอันนี้ก็คงพอหอมปากหอมคอว่า เรื่องนี้ดียังไง
แต่ต้องขอบคุณน้อง บอย ปกรณ์ นะ สำหรับเมื่อคืนที่ทำหน้าทะเล้นๆๆ ไว้ให้เราหายเครียด ในช่วงที่ไอ้เจ้ามานพออกมา เราก็หนีไปหาบอยทันที