เนื่องจากช่วงก่อนปีใหม่มีอาการปวดท้องและถ่ายมาเป็นมูกเลือดอยู่ประมาณสองอาทิตย์
คิดว่าอาจเกิดจากริดสีดวงทวารที่เป็นอยู่จึงไม่ได้ไปรับการตรวจทันทีที่ถ่ายเป็นเลือด
ถามทั้งพยาบาลและเพื่อนที่เป็นเภสัชกรก็บอกว่าน่าจะเกิอจากโรคริดสีดวงทวารมากกว่ามะเร็งลำไส้
จนเมื่อวันที่2มการาคมจึงไปหาหมอที่โรงพยาบาลประจำอำเภอแห่งหนึ่ง
หมอบอกว่าก้นไม่ค่อยดีและใช้เครื่องมือสอดเข้าไปทางทวารหนักเพื่อตัดชี้นเนื้อไปตรวจ
จนวันนี้หมอนัดไปฟังผลชิ้นเนื้อที่ส่งไปตรวจ หมอเรียกเข้าไปในห้องตรวจแล้วถามว่ามีญาติมาด้วยไหม
ชี้นเนื้อไม่ดีนะเป็นมะเร็งลำไส้ ถึงแม้ว่าจะทำใจไว้แล้วแต่ก็ยังรู้สึกใจคอไม่ดีอยู่พอสมควร
หลังจากนั้นก็พาเราไปที่เคาเตอร์พยบาลหน้าห้อง บอกให้ส่งเอ็กเรช์เสร็จแล้วจะได้ส่งไปศูนย์มะเร็งต่อไป
ทั้งๆที่เตรียมใจไว้แล้วว่าอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไปเถอะถ้าเป็นมะเร็งก็จะได้รักษาให้ถูกโรคไป
แต่เราก็ยังรู้สึกว่าหมอใจร้ายไปไหมที่บอกกับเราด้วยลักษณะท่าทางแบบนี้
พูดแบบไม่มองหน้าและไม่ได้ให้คำแนะนำอะไรกับเราเลย
กลับมาคุยกับเพื่อนที่เป็นเภสัชอีกครั้งเพื่อนยังปลอบใจว่าผลมันอาจจะคลาดเคลื่อนก็ได้
เพราะเราไม่ได้มีอาการอะไรรุนแรงและเป็นภาวะเสี่ยงเลย อายุก็ยังไม่ถึง40ปีเลย
กรรมพันธุ์ก็ไม่มีใครเป็น อาการเบื่ออาหารก็ไม่มี ตรวจเลือดก็ไม่ซีด น้ำหนักก็ไม่ลดแถมขึ้นมาอีกต่างหาก
วันจันทร์นัดสะแกนคอมพิวเตอร์ทั้งตัวก็หวังว่าถ้าเป็นมะเร็งจริงก็ขอให้อยู่ในระยะที่ยังพอมีทางรักษาได้บ้างนะคะ
ยังมีคนที่เรารักอยู่ให้เราดูแลอีกตั้งหลายคน
หมอบอกว่าฉันเป็นมะเร็งลำไส้
คิดว่าอาจเกิดจากริดสีดวงทวารที่เป็นอยู่จึงไม่ได้ไปรับการตรวจทันทีที่ถ่ายเป็นเลือด
ถามทั้งพยาบาลและเพื่อนที่เป็นเภสัชกรก็บอกว่าน่าจะเกิอจากโรคริดสีดวงทวารมากกว่ามะเร็งลำไส้
จนเมื่อวันที่2มการาคมจึงไปหาหมอที่โรงพยาบาลประจำอำเภอแห่งหนึ่ง
หมอบอกว่าก้นไม่ค่อยดีและใช้เครื่องมือสอดเข้าไปทางทวารหนักเพื่อตัดชี้นเนื้อไปตรวจ
จนวันนี้หมอนัดไปฟังผลชิ้นเนื้อที่ส่งไปตรวจ หมอเรียกเข้าไปในห้องตรวจแล้วถามว่ามีญาติมาด้วยไหม
ชี้นเนื้อไม่ดีนะเป็นมะเร็งลำไส้ ถึงแม้ว่าจะทำใจไว้แล้วแต่ก็ยังรู้สึกใจคอไม่ดีอยู่พอสมควร
หลังจากนั้นก็พาเราไปที่เคาเตอร์พยบาลหน้าห้อง บอกให้ส่งเอ็กเรช์เสร็จแล้วจะได้ส่งไปศูนย์มะเร็งต่อไป
ทั้งๆที่เตรียมใจไว้แล้วว่าอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไปเถอะถ้าเป็นมะเร็งก็จะได้รักษาให้ถูกโรคไป
แต่เราก็ยังรู้สึกว่าหมอใจร้ายไปไหมที่บอกกับเราด้วยลักษณะท่าทางแบบนี้
พูดแบบไม่มองหน้าและไม่ได้ให้คำแนะนำอะไรกับเราเลย
กลับมาคุยกับเพื่อนที่เป็นเภสัชอีกครั้งเพื่อนยังปลอบใจว่าผลมันอาจจะคลาดเคลื่อนก็ได้
เพราะเราไม่ได้มีอาการอะไรรุนแรงและเป็นภาวะเสี่ยงเลย อายุก็ยังไม่ถึง40ปีเลย
กรรมพันธุ์ก็ไม่มีใครเป็น อาการเบื่ออาหารก็ไม่มี ตรวจเลือดก็ไม่ซีด น้ำหนักก็ไม่ลดแถมขึ้นมาอีกต่างหาก
วันจันทร์นัดสะแกนคอมพิวเตอร์ทั้งตัวก็หวังว่าถ้าเป็นมะเร็งจริงก็ขอให้อยู่ในระยะที่ยังพอมีทางรักษาได้บ้างนะคะ
ยังมีคนที่เรารักอยู่ให้เราดูแลอีกตั้งหลายคน