เคยเตะบอลเป็นประจำ แล้วต้องหยุดไปเนื่องจากอาการบาดเจ็บ    ตอนนี้ออกกำลังกายได้สองอย่าง คือ ขี่จักยานและว่ายน้ำ
ว่ายน้ำก็ดีครับ  ไม่มีปัญหา  ส่วนจักรยานมักได้ยินเสียงจากเพื่อนที่ทำงาน ว่ามันอันตราย  เดี๋ยวรถเมล์สอย  เดี๋ยวนั่นเดี๋ยวนี่  ทั้งที่ตัวคนพูดก็ขี่มอเตอร์ไซด์มาทำงาน

ผมขี่จักยานเป็นพาหนะหลัก มาสามเดือน  วันละ 40-60 กม.  ก็พอจะรู้สึกว่า คนขี่จักรยานส่วนมาก  เจียมตัวครับ   ซ้ายตลอด  ถ้าไม่ชิดซ้ายหมายถึง ช่องซ้ายไปไม่ได้ เช่น รถเมล์จอด รถตู้จอด แท๊กซี่รับส่งคน หรือจอดแช่รอผู้โดยสาร  บางที่จอดคอยแบบต่อท้ายรถเมล์พอรถเมล์ออกพ่นควันใส่หน้าเต็มๆ  จะเลี้ยวขวาหรือจะกลับรถ    ทางเท้าก็ขี่ไม่ได้เพราะคนขายของกันเต็ม      เรื่องไฟ หมวก สำคัญมากที่สุด   และทำตามกฏจราจร   ถ้ามีแยกๆหนึ่ง มีทางราบไปได้ไม่ขึ้นสะพานแน่ๆครับ   ตรงข้ามกับมอเตอร์ไซด์เลย

ผมจะโดนปาดหน้าเสมอ  โดยเฉพาะจากรถที่จะเลี้ยวเข้าซอย รวมทั้ง รถโดยสาร มอเตอร์ไซด์   พอชินกับมันแล้วถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา   โดยรวมสุขภาพดีมาก   นอนหลับสนิท     ได้เที่ยวได้ไปหลายที่ ไม่ลำบากเรื่องที่จอด  เข้าตลาดก็ได้    

ปล  ไปขี่จักรยานที่นิวซีแลนด์  รถยนต์ให้เกียรติเรามาก มอเตอร์ไซด์แทบไม่มี รถเมล์รถบรรทุก ให้ทางจักรยานตลอด   บ้านเราคงไม่มีทางจะเป็นแบบนั้น     "ประเทศที่เจริญแล้ว ไม่ใช่คนจนมีรถยนค์ขับ  แต่เป็นคนรวยใช้รถสาธารณะ "