ผมเกือบทำให้เกิดอุบัติเหตุแล้วครับ ขอสารภาพเลย
เหตุจากว่า ขณะเดินทางกลับจากบุรีรัมย์ บนเส้นทางหมายเลข24 ช่วง2เลนสวนกัน ตรงเกือบๆถึงนางรอง
ผมขับตามรถกระบะ มีหมาน่ารักๆ ตัวหนึ่งอยู่บนกระบะ แต่ไม่มีคนอยู่ด้วย
ขับตามมาซักพัก อยู่ๆ หมามันก็พยายามจะปีนออก ในขณะที่รถก็ยังวิ่งอยู่ ความเร็วก็ประมาณ 40-50 กม./ชม. ได้
ผมก็ได้พยายามบีบแตรรถ เพื่อให้เจ้าของหมารู้ พร้อมกับลดความเร็วลง แต่หมาตกลงมาก่อน
ผมมองกระจกหลังแวบนึง เห็นว่ารถหลังตามมาห่างจึงรีบเบรก แต่ไม่ถึงกับล้อลากนะครับ หยุดรถได้โดยไม่ชนหมา
แต่รถที่ตามมาซิครับ หลังจากผมหยุดรถได้ ผมก็มองกระจกหลัง
เห็นรถกระบะที่ตามมา เบรกไม่ทัน ตอนแรกผมทำใจว่าโดยเสยท้ายแน่
แต่กระบะที่ตามหลังมา หักหลบแซงออกไป พร้อมเสียงยาง เอี๊ยดๆ
ผมมองตามไป รถสวนมา3-4คัน ระยะกระชั้นชิดมาก รถคันนั้นหลบออกไปอีก โชดดีตรงข้างทางตรงนั้น เป็นร้านค้า ที่พื้นที่ไหล่ทางกว้าง
รถสามารถวิ่งได้ จึงไม่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น จากนั้น ผมจึงสำนึกได้ว่า ผมเกือบคร่าชีวิตคนไม่รู้กี่คน เพื่อชีวิตหมาเพียงตัวเดียว
ชีวิตคนกับชีวิตหมา ผมเลือกชนหมาให้ตายซะดีกว่า
และยังโชคดีอีก ที่คนขับรถกระบะคันนั้น มีทักษะการขับที่ดี สามารถคุมรถได้
หากตรงนั้นไม่มีไหล่ทางกว้างๆ หรือ คนขับไม่สามารถคุมรถได้ หรือตัดสินใจผิดเหมือนผม ไม่อยากจะคิดเลยครับ

สุดท้ายแล้ว ก็ไม่เห็นเจ้าของหมา เขาลงมาดูหมานะครับ ผมไม่รู้ว่าเขาไม่รู้จริงๆ หรือตั้งใจปล่อยเลยตามเลยก็ไม่รู้

หากเจ้าของรถคันนั้นมาอ่านเจอ หรือท่านใดรู้จัก ผมไม่มีคำอื่นจะกล่าว นอกจาก ขอโทษครับ จากใจจริง แม้ว่า อุบัติเหตุมันไม่เกิดขึ้น แต่มันก็ใกล้เคียงมาก ผมสำนึกผิดจริงๆครับ

สุดท้ายจริงก็ขอฝากเหตุการณ์นี้ไว้เป็นอุทาหรณ์แก่ท่านอื่นๆด้วยครับ สำหรับผมก็จะเก็บเหตุการณ์นี้ไว้เป็นอุทาหรณ์เช่นกัน