... - -
หลังจากดูเนโกะโมโนะจบไป ความรู้สึกแรกที่เข้ามาก็คือน้องแมวนี่ซวยซ้ำซากจริงๆผับผ่าสิ
ใหนจะผจญเวรผจญกรรมกับคดีคิสฮาร์ท โดนไอ้หงอนลวนลามซ้ำแล้วซ้ำอีก(ยิ่งในเนโกะฯสกิลตบมุกยังไม่เต็มด้วย...เจอแถแหลกแบบไอ้หงอนเข้าไปถึงกับไปไม่เป็น)
ใหนจะอกหักรักคุดซ้ำซ้อนหนำซ้ำบ้านไฟใหม้...ไม่รู้อาจารย์นิชิโอะแกจะใจร้ายอะไรนักหนา
...แต่ก็นะ...ยกเรื่องนั้นใว้ก่อน มาเข้าเรื่องที่ผมเกริ่นใว้กัน
คาดว่าหลายๆคนคงรู้แล้วว่าตัวจริงของชิโนบุหรือผีดูดเลือดจังในเรื่องนั้นคือสุดยอดแวมไพร์(ที่เจ๋งกว่าเทพงูขาว)
และก็คงรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอเลยทำให้ต้องตัวหดลงมาอยู่ในสภาพไร้พลังอัตคัตนมแบบนี้
ซึ่งในท้ายนิยายคิสึโมโนะนั้นก็ได้กล่าวถึงความรู้สึกผิดที่ไอ้หงอนมีต่อเธออยู่
ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อผมเปิดดูมาถึงฉากนี้...ก็คาดใว้แล้วล่ะนะว่ามันคงมีดราม่าแน่ๆ...
(สารภาพตามตรง...ผมไม่ได้อ่านนิยายบทนี้จนจบครับ)
แต่...
มันพลาดตรงที่ไอ้หงอนมันซื้อมิสเตอร์โดนัทมาด้วย
พอเจออีหรอบนี้เจ๊แกก็ไม่สนเลือดหื่นไอ้หงอนแล้วซะงั้น
ไอ้หงอนก็คิดล่ะนะว่าอาจจะใช่...เลยลองทดสอบดู...อันแรกโกลเด้นช็อคโก้
สามคำหมด
เมื่อไม่พอเลยคว้าเพิ่มแต่ก็ช้ากว่าหงอน
เมื่อเป็นแบบนั้นก็เลยได้แต่นั่งรอ(ท่านั่งไม่เท่าไหร่...เสียงประกอบนี่สิ)
ไอ้หงอนเลยจัดอีกหนึ่งชิ้นให้ต่อหน้า
แต่ทว่าขอทดสอบหน่อยว่าฝึกมาดีใหม..โดยการ
ขอมือ...(เอาหัวโขกโต๊ะ...เฟ็ดเฟ่สลัดผัก...บทแมวขาวตอนที่แยกกับไอ้หงอนว่ารั่วแล้วเจอแบบนี้เข้าไปไม่มีคำบรรยายเลยจริงๆ)
โอเค...ฝึกมาดี...กินได้(ท่าทางการกินเจ๊แบบว่า...เอ่อ...ตอนแดร๊กกิโยตินคัตเตอร์เจ๊ยังหั่นเป็นชิ้นๆอยู่ไม่ใช่เรอะ)
คราวนี้หงอนให้ทั้งหมด(ยกกล่อง)...แต่ให้หมุนตัวสามรอบ...ซึ่งเจ๊ก็ทำ...(ล้มโต๊ะ...เอาความดราม่าท้ายคิสุตรูคืนมา)
จากนั้นก็ถึงคราวรับประทานแบบบาบาเรี่ยน
หลังดูซีนนี้จบแล้วแบบว่า...อาห์...
ภาพลักษณ์ของสุดยอดแวมไพร์ในตำนานหายไปใหนหมดฟร้า!!!!!!!!!!
อนึ่ง...แต่ยังไงซะตอนนี้"ผีดูดเลือดจัง"ก็ยังไม่ยอมให้จับหัวอยู่ดี...
ปล.ความคิดเอ็งเสื่อมได้อีกจริงๆไอ้หงอน...แต่จะยังไงก็ช่าง โยวโตวโคโคโระวาตาริ...เก็ต...
(ไอ้เราก็นึกว่าจะเอามาใช้แบบตอนเสือ...ที่ใหนได้...แต่ตอนนี้กำลังสงสัยว่าน้องแมวรู้อำนาจของดาบในบทนี้แล้วไปรู้ชื่ออีกทีในบทเสือรึเปล่าหว่า)
.../me ตัวโปรดดันรั่วเกินกว่าจะตามทันได้...เจ็บตับนิดๆแฮะ
[spoil] คิดยังไงกับการพบกันที่แสนจะดราม่าของคู่เวรคู่กรรมใน NEKOMONO ครับ
หลังจากดูเนโกะโมโนะจบไป ความรู้สึกแรกที่เข้ามาก็คือน้องแมวนี่ซวยซ้ำซากจริงๆผับผ่าสิ
ใหนจะผจญเวรผจญกรรมกับคดีคิสฮาร์ท โดนไอ้หงอนลวนลามซ้ำแล้วซ้ำอีก(ยิ่งในเนโกะฯสกิลตบมุกยังไม่เต็มด้วย...เจอแถแหลกแบบไอ้หงอนเข้าไปถึงกับไปไม่เป็น)
ใหนจะอกหักรักคุดซ้ำซ้อนหนำซ้ำบ้านไฟใหม้...ไม่รู้อาจารย์นิชิโอะแกจะใจร้ายอะไรนักหนา
...แต่ก็นะ...ยกเรื่องนั้นใว้ก่อน มาเข้าเรื่องที่ผมเกริ่นใว้กัน
คาดว่าหลายๆคนคงรู้แล้วว่าตัวจริงของชิโนบุหรือผีดูดเลือดจังในเรื่องนั้นคือสุดยอดแวมไพร์(ที่เจ๋งกว่าเทพงูขาว)
และก็คงรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอเลยทำให้ต้องตัวหดลงมาอยู่ในสภาพไร้พลังอัตคัตนมแบบนี้
ซึ่งในท้ายนิยายคิสึโมโนะนั้นก็ได้กล่าวถึงความรู้สึกผิดที่ไอ้หงอนมีต่อเธออยู่
ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อผมเปิดดูมาถึงฉากนี้...ก็คาดใว้แล้วล่ะนะว่ามันคงมีดราม่าแน่ๆ...
(สารภาพตามตรง...ผมไม่ได้อ่านนิยายบทนี้จนจบครับ)
แต่...
มันพลาดตรงที่ไอ้หงอนมันซื้อมิสเตอร์โดนัทมาด้วย
พอเจออีหรอบนี้เจ๊แกก็ไม่สนเลือดหื่นไอ้หงอนแล้วซะงั้น
ไอ้หงอนก็คิดล่ะนะว่าอาจจะใช่...เลยลองทดสอบดู...อันแรกโกลเด้นช็อคโก้
สามคำหมด
เมื่อไม่พอเลยคว้าเพิ่มแต่ก็ช้ากว่าหงอน
เมื่อเป็นแบบนั้นก็เลยได้แต่นั่งรอ(ท่านั่งไม่เท่าไหร่...เสียงประกอบนี่สิ)
ไอ้หงอนเลยจัดอีกหนึ่งชิ้นให้ต่อหน้า
แต่ทว่าขอทดสอบหน่อยว่าฝึกมาดีใหม..โดยการ
ขอมือ...(เอาหัวโขกโต๊ะ...เฟ็ดเฟ่สลัดผัก...บทแมวขาวตอนที่แยกกับไอ้หงอนว่ารั่วแล้วเจอแบบนี้เข้าไปไม่มีคำบรรยายเลยจริงๆ)
โอเค...ฝึกมาดี...กินได้(ท่าทางการกินเจ๊แบบว่า...เอ่อ...ตอนแดร๊กกิโยตินคัตเตอร์เจ๊ยังหั่นเป็นชิ้นๆอยู่ไม่ใช่เรอะ)
คราวนี้หงอนให้ทั้งหมด(ยกกล่อง)...แต่ให้หมุนตัวสามรอบ...ซึ่งเจ๊ก็ทำ...(ล้มโต๊ะ...เอาความดราม่าท้ายคิสุตรูคืนมา)
จากนั้นก็ถึงคราวรับประทานแบบบาบาเรี่ยน
หลังดูซีนนี้จบแล้วแบบว่า...อาห์...
ภาพลักษณ์ของสุดยอดแวมไพร์ในตำนานหายไปใหนหมดฟร้า!!!!!!!!!!
อนึ่ง...แต่ยังไงซะตอนนี้"ผีดูดเลือดจัง"ก็ยังไม่ยอมให้จับหัวอยู่ดี...
ปล.ความคิดเอ็งเสื่อมได้อีกจริงๆไอ้หงอน...แต่จะยังไงก็ช่าง โยวโตวโคโคโระวาตาริ...เก็ต...
(ไอ้เราก็นึกว่าจะเอามาใช้แบบตอนเสือ...ที่ใหนได้...แต่ตอนนี้กำลังสงสัยว่าน้องแมวรู้อำนาจของดาบในบทนี้แล้วไปรู้ชื่ออีกทีในบทเสือรึเปล่าหว่า)
.../me ตัวโปรดดันรั่วเกินกว่าจะตามทันได้...เจ็บตับนิดๆแฮะ