มีใครเคยเป็นเหมือนฉันไหมคะ   มองข้ามความรักที่มีติดตัวเรามาตั้งแต่เกิด....แต่เมื่อคืน แม่ทำให้รู้ว่า ในโลกใบนี้ไม่มีใครรักและห่วงใยเราเท่าผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
เมื่อคืนนี้ ฉันทะเลาะกับแฟนค่ะ เป็นการทะเลาะกันครั้งแรก ตั้งแต่เราคบกันมา ด้วยเค้าผิดนัดแล้วไม่โทรมาบอก   ฉันโกรธมากค่ะ ทะเลาะไปน้ำตาก็เอ่อเหมือนจะไหลตลอดเวลา....แฟนฉันก็พยายามบอกให้ฉันใจเย็นก่อน แล้วก็ขอโทษกับสิ่งที่ทำผิด...ฉันก็เลยดีขึ้น....แต่อาการหวัดนี่สิคะ ไม่ดีขึ้น ยิ่งดึกยิ่งอู้อี้....พอฉันวางสายจากแฟนก็เลยเข้านอน
ช่วงนี้กลับบ้านเลยได้นอนกับแม่...นอนก็นอนไม่หลับ หายใจก็ไม่ออก แม่คงได้ยินเสียง  แม่ก็เลยบอกว่า
แม่   ยาดมอยู่ในตู้ ไปเอามาดมซะ
ฉัน   ไม่ต้องหรอก มันตันจมูกข้างเดียว หายใจออกอยู่
อยู่ๆ แม่ก็ลุกจากที่นอน แล้วไปหยิบยาดมมาให้    ตอนนั้นฉันน้ำตาแทบไหล อยากลุกขึ้นไปกอดแม่มากๆ  และเมื่อเช้าแม่ตื่นนอนก่อน ก่อนแม่จะลุกออกจากห้อง แม่ก็ห่มผ้าให้...ฉันอุ่นมากขึ้นกว่าเดิมร้อยเท่า

เหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้ฉันคิดว่า....
บางทีฉันก็ลืมคิดไปว่าความรักจากผู้หญิงคนนี้มันมีค่ามากมายแค่ไหน
บางทีนึกถึงแต่ความรักของคนรัก จนลืมไปว่ามีรักที่รออยู่ที่บ้าน
บางทีฉันก็เรียกร้องความใส่ใจจากแฟน จนลืมไปว่า มีผู้หญิงคนนึงที่ใส่ใจและห่วงใยเราตลอดเวลา

ฉันแค่อยากจะบอกกับคนที่กำลังอกหัก หรือกำลังมีปัญหาความรัก ว่า แม้คุณเสียใจมากมายแค่ไหนความรัก ก็อย่าลืมคิดถึง ความรักที่ยิ่งใหญ่จากผู้หญิงที่รักคุณตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้า  ดูแลคุณตั้งแต่คุณยังไม่ลืมตาดูโลก รักคุณโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ....และแม้คุณจะทำตัวแย่แค่ไหน ผู้หญิงคนนั้นก็ยังรักและเอ็นดูคุณเสมอ...อย่ามองข้างความรักที่ติดตัวเรามาตั้งแต่เกิดนะคะ