เมื่อวานนี้ โทรคุยกับหมอ หมอบอกว่าอาการแย่ลงไปอีก
ขาเน่าเนื้อตายกลายเป็นสีดำ แล้วก็ขนเริ่มหลุดร่วงแล้ว
ป้อนอาหารเป็นรีคัฟเวอรี่ผสมน้ำ ก็เริ่มไม่กลืนแล้ว

นุ่นเลยชวนป้าหลังบ้านที่น้องพลอยอยู่บนหลังคาไปด้วย
เพราะรู้แล้วว่าร่างกายเค้าสู้ไม่ไหว อยากให้ป้าเค้าได้ไปลาน้องพลอย

พอไปถึงหมอติดเคสผู้ช่วยพาเดินไปดูที่กรง
แว่บแรกที่เห็นก็รู้แล้วว่าน้องพลอยไม่อยู่แล้ว
เพราะนอนอ้าปาก หน้าหงายไปข้างหลัง รีบบอกให้ผู้ช่วยไปตามหมอมา
หมอมาจับชีพจรแล้วก็บอกว่าไม่เต้นแล้ว น้องพลอยหลับไปแล้ว

ตอนนั้นถึงจะเห็นกับตาว่าเค้าไม่หายใจแล้ว แต่มันไม่อยากจะเชื่อค่ะ
ยืนจ้อง เอามือไปจับท้อง อังจมูกเค้า เพราะรู้สึกไปเองว่าเค้ายังหายใจแผ่วๆ
แต่หมอบอกว่าไม่มีชีพจรแล้ว

เสียใจค่ะ เสียใจที่ไปอยู่กับเค้าในช่วงเวลาสุดท้ายไม่ทัน