คิดอยู่นานว่าจะมาเล่าในนี้ดีมั๊ย มันอึดอัดเหลือเกิน
เพิ่งสอบเสร็จเมื่อวันศุกร์ เเต่โดนอาจารย์จับว่าพกโพยเข้าห้องสอบ ทั้งๆที่มันไม่ใช่โพย
หนูเเค่เขียนไว้เพราะเป็นวิชาท่องจำ เขียนไว้เเล้วเอามาท่องตอนเช้าเเล้วเก็บเข้ากระเป๋าดินสอลืมเอาออกตอนสอบ เเต่กระดาษมันเเผ่นเล็กมากเละดูเป็นโพยเพราะขอกระดาษเพื่อนมาอีกที ขอมาเขียนว่าเราจำอะไรได้บ้างที่จะเอาไปสอบพรุ่งนี้ เขียนระหว่างรอเพื่อนอีกคนสอบ
อธิบายให้อาจารย์ปกครองฟังแล้วเค้าก็ไม่เชื่อหาว่าจดโพย หนูไม่ได้อยากเขียนตัวเล็กหรอกเพราะสายตาสั้น เขียนลำบากพอสมควร แต่เวลานั้นมันไม่มีกระดาษเลยขอกระดาษเพื่อนมา บอกเพื่อนว่าขอกระดาษนิดนึง เพื่อนก็บ้าฉีกให้นิดนึงจริงๆ แต่หนูก็ไม่ได้กะเอาสวยอะไรเพราะแค่เขียนเรื่องที่จำได้ แล้วเขียนเป็นเรื่องๆ ฉีกกระดาษเป็นแผ่นๆเล็กๆ เพราะอยากเขียนเป็นเรื่องๆ เป็นหัวข้อ
ถ้าใจคนเรามันคิดจะทุจริตจริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าอาจารย์คุมสอบเค้ายืนด้านหลังคงรีบปิดซิปหนี แต่หนูไม่ได้มีเจตนาจะทุจริตเลยไม่ได้ปิดกระเป๋า ลักษณะกระดาษมันเล็กเเบบนั้นถ้าจะดูต้องใกล้ตาถึงจะมองเห็น อยู่ในกระเป๋าดินสอเเบบนั้นมันดูไม่เห็นหรอก
หนูเคยซิ่วมารอบนึงแล้วตอนนี้ต้องมาเรียนเอกชน มีความตั้งใจแต่แรกแล้วว่าจะเอาเกียรตินิยมให้ได้ ตอนนี้เกรดหนูค่อนข้างดียังติดเกียรตินิยมอันดับ 1 อยู่ และอยากจะจบภายใน 3 ปี เพราะแม่เลี้ยงหนูคนเดียว การที่มาเรียนเอกชนนั้นเสียค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง ไหนจะค่าหอ ค่ากินรายเดือน คาเทอม บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ยังมีน้องสาวอีก 1 คน ถึง จบ 3 ปี แล้วยังไม่ได้ออกไปทำงานข้างนอก ก็อยากจะช่วยแม่ทำงานที่บ้าน แบ่งเบาภาระแม่ ทำงานหนักๆแทนแม่ เพราะเรามีกำลังเยอะกว่าเค้า และยังจะได้ช่วยประหยัดค่าหอ ค่าใช้จ่ายรายเดือนอีก หนูคิดว่าแม่ ไม่ได้มีเวลาดูเราประสบความสำเร็จตลอดชีวิต อยากจะรีบทำอะไรให้แม่ได้ภูมิใจบ้าง
ตอนนี้โดนตัดสินไปละว่าให้พักการเรียนและติดF เค้าให้อุทธรณ์อีกครั้ง อยากจะขอลดโทษกึ่งนึงเหลือไม่พักการเรียน ไม่รู้จะได้มั้ย แต่เครียดมาก เพราะตัวเองไม่ได้ผิดอะไรเป็นความผิดพลาดที่หยิบมันเข้าไป อาจารย์ปกครองเค้าว่า ไม่รู้ว่าเราจะลอกรึป่าว แต่มีไว้กับตัว หนูก็ไม่รู้จะอธิบายอะไรแล้วเพราะว่ามันไม่ใช่โพย เค้าบอกว่าเหตุผลเราฟังไม่ขึ้น จะให้โกหกมั้ยละ จะได้ฟังขึ้น เล่าความจริงแล้วมันฟังไม่ขึ้น เครียด เหมือนโดนทำลายความฝัน
ตอนนี้หนูยังไม่ได้เล่าแม่ กลัวแม่เครียด เพราะตอนนี้หนูก็เครียดเต็มทนละ มีแผนว่าจะเที่ยวปีใหม่ แต่คงจะไปอยู่วัดจนถึงปีใหม่ ฟุ้งซ่านมาก พิมพ์ไปร้องไห้ไป ตื่นก็คิด ก่อนนอนก็คิด ไม่คิดแค่ตอนหลับเท่านั้น การสอบกลางภาคครั้งนี้เตรียมตัวมาอย่างดีเพราะสอบติดๆกัน อยากเที่ยวปีใหม่อย่างมีความสุขไม่ต้องเครียดเรื่องคะแนน กลับมาเครียดเรื่องบ้าบอนี้แทน ครั้งหน้าจะจำไว้ว่าจะไม่เอากระเป๋าดินสอเข้าห้องสอบ จะเอาปากกา ดินสอใส่ถุงพลาสติกไปเลยจะได้เห็นด้วยว่าตัวเองลืมเอาอะไรออกจากกระเป๋ารึป่าว รออุทธรณ์ก็ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะที่เล่าๆเค้าไปก็บอกความจริงไปแล้ว จะพูดยังไงให้อย่างน้อยก็ขอลดโทษกึ่งนึงเถอะ ไม่อยากเป็นภาระแม่แล้ว สงสารแม่ แม่เหนื่อยพอแล้ว
ขอโทษที่พิมพ์แล้วอาจอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง หนูเรียบเรียงไม่ค่อยเป็นค่ะ
จากคุณ เครียดมากค่ะ ( Ticket ID : 380565)
เครียดสุดๆ โดนพักการเรียน ความฝันสลาย
เพิ่งสอบเสร็จเมื่อวันศุกร์ เเต่โดนอาจารย์จับว่าพกโพยเข้าห้องสอบ ทั้งๆที่มันไม่ใช่โพย
หนูเเค่เขียนไว้เพราะเป็นวิชาท่องจำ เขียนไว้เเล้วเอามาท่องตอนเช้าเเล้วเก็บเข้ากระเป๋าดินสอลืมเอาออกตอนสอบ เเต่กระดาษมันเเผ่นเล็กมากเละดูเป็นโพยเพราะขอกระดาษเพื่อนมาอีกที ขอมาเขียนว่าเราจำอะไรได้บ้างที่จะเอาไปสอบพรุ่งนี้ เขียนระหว่างรอเพื่อนอีกคนสอบ
อธิบายให้อาจารย์ปกครองฟังแล้วเค้าก็ไม่เชื่อหาว่าจดโพย หนูไม่ได้อยากเขียนตัวเล็กหรอกเพราะสายตาสั้น เขียนลำบากพอสมควร แต่เวลานั้นมันไม่มีกระดาษเลยขอกระดาษเพื่อนมา บอกเพื่อนว่าขอกระดาษนิดนึง เพื่อนก็บ้าฉีกให้นิดนึงจริงๆ แต่หนูก็ไม่ได้กะเอาสวยอะไรเพราะแค่เขียนเรื่องที่จำได้ แล้วเขียนเป็นเรื่องๆ ฉีกกระดาษเป็นแผ่นๆเล็กๆ เพราะอยากเขียนเป็นเรื่องๆ เป็นหัวข้อ
ถ้าใจคนเรามันคิดจะทุจริตจริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าอาจารย์คุมสอบเค้ายืนด้านหลังคงรีบปิดซิปหนี แต่หนูไม่ได้มีเจตนาจะทุจริตเลยไม่ได้ปิดกระเป๋า ลักษณะกระดาษมันเล็กเเบบนั้นถ้าจะดูต้องใกล้ตาถึงจะมองเห็น อยู่ในกระเป๋าดินสอเเบบนั้นมันดูไม่เห็นหรอก
หนูเคยซิ่วมารอบนึงแล้วตอนนี้ต้องมาเรียนเอกชน มีความตั้งใจแต่แรกแล้วว่าจะเอาเกียรตินิยมให้ได้ ตอนนี้เกรดหนูค่อนข้างดียังติดเกียรตินิยมอันดับ 1 อยู่ และอยากจะจบภายใน 3 ปี เพราะแม่เลี้ยงหนูคนเดียว การที่มาเรียนเอกชนนั้นเสียค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง ไหนจะค่าหอ ค่ากินรายเดือน คาเทอม บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ยังมีน้องสาวอีก 1 คน ถึง จบ 3 ปี แล้วยังไม่ได้ออกไปทำงานข้างนอก ก็อยากจะช่วยแม่ทำงานที่บ้าน แบ่งเบาภาระแม่ ทำงานหนักๆแทนแม่ เพราะเรามีกำลังเยอะกว่าเค้า และยังจะได้ช่วยประหยัดค่าหอ ค่าใช้จ่ายรายเดือนอีก หนูคิดว่าแม่ ไม่ได้มีเวลาดูเราประสบความสำเร็จตลอดชีวิต อยากจะรีบทำอะไรให้แม่ได้ภูมิใจบ้าง
ตอนนี้โดนตัดสินไปละว่าให้พักการเรียนและติดF เค้าให้อุทธรณ์อีกครั้ง อยากจะขอลดโทษกึ่งนึงเหลือไม่พักการเรียน ไม่รู้จะได้มั้ย แต่เครียดมาก เพราะตัวเองไม่ได้ผิดอะไรเป็นความผิดพลาดที่หยิบมันเข้าไป อาจารย์ปกครองเค้าว่า ไม่รู้ว่าเราจะลอกรึป่าว แต่มีไว้กับตัว หนูก็ไม่รู้จะอธิบายอะไรแล้วเพราะว่ามันไม่ใช่โพย เค้าบอกว่าเหตุผลเราฟังไม่ขึ้น จะให้โกหกมั้ยละ จะได้ฟังขึ้น เล่าความจริงแล้วมันฟังไม่ขึ้น เครียด เหมือนโดนทำลายความฝัน
ตอนนี้หนูยังไม่ได้เล่าแม่ กลัวแม่เครียด เพราะตอนนี้หนูก็เครียดเต็มทนละ มีแผนว่าจะเที่ยวปีใหม่ แต่คงจะไปอยู่วัดจนถึงปีใหม่ ฟุ้งซ่านมาก พิมพ์ไปร้องไห้ไป ตื่นก็คิด ก่อนนอนก็คิด ไม่คิดแค่ตอนหลับเท่านั้น การสอบกลางภาคครั้งนี้เตรียมตัวมาอย่างดีเพราะสอบติดๆกัน อยากเที่ยวปีใหม่อย่างมีความสุขไม่ต้องเครียดเรื่องคะแนน กลับมาเครียดเรื่องบ้าบอนี้แทน ครั้งหน้าจะจำไว้ว่าจะไม่เอากระเป๋าดินสอเข้าห้องสอบ จะเอาปากกา ดินสอใส่ถุงพลาสติกไปเลยจะได้เห็นด้วยว่าตัวเองลืมเอาอะไรออกจากกระเป๋ารึป่าว รออุทธรณ์ก็ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะที่เล่าๆเค้าไปก็บอกความจริงไปแล้ว จะพูดยังไงให้อย่างน้อยก็ขอลดโทษกึ่งนึงเถอะ ไม่อยากเป็นภาระแม่แล้ว สงสารแม่ แม่เหนื่อยพอแล้ว
ขอโทษที่พิมพ์แล้วอาจอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง หนูเรียบเรียงไม่ค่อยเป็นค่ะ
จากคุณ เครียดมากค่ะ ( Ticket ID : 380565)