วันนี้พาลูก5ขวบไปกินข้าวที่ food hall พารากอน
ลูกอยากกินข้าวมันไก่มีคนต่อแถวรออยู่3คน ลูกอยากกินซูชิด้วยซึ่งอยู่ตรงกันข้ามเยื้องๆกันหน่อยห่างไปซัก1ร้าน เลยบอกลูกต่อแถวไว้้้แล้วแวปไปดูราคาซูชิ จะได้ไปเติมเงินถูก หันไป3ก้าว โดยมองลูกอยู่ตลอดเวลา มีผู้ายวัยเลยวัยรุ่นเล็กน้อย แซงคิวลูกผม แล้ว สั่งอาหารเลย
ผมเลยถาม คุณหน้าไม่อายเลยเหรอแซงเด็กนะ
เขาตอบกลับมาว่า คุณมาจากทางไหนนะ
ผมเลยบอกว่าเด็กต่อแถวอยู่คุณถามคนขายซิ
เขาทำเป็นถามคนขายแล้วทำหน้ามึนรับอาหาร จ่ายเงิน แล้วก็เดินไป แถมยังหันกลับมามองหน้าอีก
ลูกผมซะอีก กระตุกมือผมไว้ เหมือนกับจะบอกผมว่าอย่าไปมีเรื่องกับเค้า
พาลูกไปพารากอน เจอคนหน้าไม่อาย
ลูกอยากกินข้าวมันไก่มีคนต่อแถวรออยู่3คน ลูกอยากกินซูชิด้วยซึ่งอยู่ตรงกันข้ามเยื้องๆกันหน่อยห่างไปซัก1ร้าน เลยบอกลูกต่อแถวไว้้้แล้วแวปไปดูราคาซูชิ จะได้ไปเติมเงินถูก หันไป3ก้าว โดยมองลูกอยู่ตลอดเวลา มีผู้ายวัยเลยวัยรุ่นเล็กน้อย แซงคิวลูกผม แล้ว สั่งอาหารเลย
ผมเลยถาม คุณหน้าไม่อายเลยเหรอแซงเด็กนะ
เขาตอบกลับมาว่า คุณมาจากทางไหนนะ
ผมเลยบอกว่าเด็กต่อแถวอยู่คุณถามคนขายซิ
เขาทำเป็นถามคนขายแล้วทำหน้ามึนรับอาหาร จ่ายเงิน แล้วก็เดินไป แถมยังหันกลับมามองหน้าอีก
ลูกผมซะอีก กระตุกมือผมไว้ เหมือนกับจะบอกผมว่าอย่าไปมีเรื่องกับเค้า