สามีเราเป็นคนที่ปากแข็งมว้ากก แถมขี้งอนยิ่งกว่าเมียอีก แต่เวลาที่เขางอนกับปากแข็งเนี่ยมันช่างน่ารักจริงๆ

1. ขี้งอน

ตอนเช้าไปทำงาน คุณชายก็จะพาคุณลูกชายคนโตไปส่งโรงเรียน เราก็อยู่บ้านเลี้ยงลูกสาว เดินไปส่งที่รถพร้อมหอมแก้มลูกชายแล้วอุ้มขึ้นรถ ไอ้เราก็ไม่ได้คิดอะไรโบกมือบ้ายบายลูก แล้วบอกว่าเป็นเด็กดีนะ เสร็จแล้วก็หันหลังจะเดินกลับเข้าบ้าน แต่เหมือนได้รับรังสีอำมหิตจากคุณสามี เลยชะงักหันกลับไปมอง พอเห็นว่าเราหันกลับมาก็สะบัดหน้าหนีเปิดประตูรถเข้าไป ไอ้เราก็ไม่รู้คุณเธอเป็นอะไรเลยรีบเดินไปเคาะกระจกก่อนที่เขาจะสตาร์ทรถ

ภรรยา : ที่ร้ากก เป็นอะไร
สามี : ไม่บอก งอน
ภรรยา : ไม่บอกแล้วจะรู้มั้ยเนี่ย งอนเค้าเรื่องไรอ่ะ
สามี : เดี๋ยวนี้ตัวเองหอมแก้มแต่ลูก ไม่หอมเค้าเลยนะ
ภรรยา : กับลูกยังจะคิดอีกนะ จะขี้งอนไปหนายเนี่ยสามีฉัน

เราก็เลยหอมแก้มคุณเธอไปหนักๆ ทั้งสองข้างถึงจะหายงอน ลูกชายนั่งข้างๆหัวเราะเอิ้กอ้ากใหญ่

อีกวันนึงเค้ากลับช้า เลยกินข้าวก่อนไม่รอคุณสามี เค้ากลับมาพร้อมกับหอบปูผัดผงกะหรี่มาด้วย เราก็หิวกินจนอิ่มไปแล้ว งอนอีกหาว่าไม่ยอมรอเค้า อุตส่าห์ซื้อของโปรดมาให้ ไปง้อก็ไม่หายงอน บอกว่าจะหายงอนก็ต่อเมื่อเล่นปูไต่ด้วยกัน สุดท้ายเปลืองตัวเพราะปูผัดผงกะหรี่แท้ๆ - -

2. ปากแข็ง

ไม่รู้คุณเธอจะพูดตรงๆไม่เป็นรึไง ชอบวางฟอร์มอยู่นั่นแหละ

เรารับงานจากบริษัทมาทำที่บ้าน นานๆทีจะเข้าบริษัทเพราะอยากเลี้ยงลูกเอง เป็นงานที่ต้องแปลภาษาอังกฤษ แต่วันนั้นลูกสาวไม่สบาย เลยต้องดูลูกก่อน พอสามีกลับบ้านมาเลยออดอ้อนให้เขาช่วยแปลให้ที (สามีเก่งภาษากว่าเรา) คุณเธอก็บอกว่าขี้เกียจ ไม่ช่วยหรอก งานตัวเองก็เหนื่อยจะตายแล้ว แถมลูกชายมาให้เค้าสอนการบ้านอีก

เราก็เลยโอเค ไปดูลูกสาวแล้วกลับมาแปลเองก็ได้วะ นอนดึกสักคืนก็แล้วกัน ไอ้เราก็ไปดูลูกสาวแล้วเผลอหลับไปด้วยตอนไหนไม่รู้ คงทำงานบ้านเหนื่อย รู้สึกตัวตื่นลงมาตอนตีสี่ เห็นไฟข้างล่างยังเปิดอยู่เลยเดินลงมาดู เห็นสามีหลับคาโต๊ะทำงานอยู่ มือยังถือดินสออยู่เลย ข้างๆเป็นงานของเราที่เค้าแปลให้เสร็จไปเกือบ 80% แล้ว

เราซึ้งใจมากเลย หอมแก้มเค้าแล้วปลุกให้ตื่น เขาก็งัวเงียตื่นขึ้นมา เราบอกให้เค้าไปนอนแต่เค้าก็แปลให้ต่อจนเสร็จ พอแปลเสร็จเราก็กอดเค้าเป็นการตอบแทน พร้อมทั้งขอบคุณสารพัด แต่พ่อคุณก็ยังฟอร์มจัดบอกว่า พอดีว่างเลยทำให้ ไม่ได้อยากทำหรอกนะ

อีกทีตอนหนึ่งเราไม่สบายเป็นไข้หวัดใหญ่ต้องเค้าโรงพยาบาล เค้าไปสัมมนาต่างจังหวัด ยังไม่ได้โทรบอก แม่สามีเลยมาดูหลานให้ที่บ้าน พอเค้ากลับมาถึงรู้ว่าเราไปนอนโรงพยาบาล

อันนี้แม่สามีเล่าให้ฟัง ตอนที่เค้าพึ่งรู้ว่าเราป่วย

แม่สามี : ...ไม่สบายนอนอยู่โรงบาลนะ เป็นไข้หวัดใหญ่
สามี : แล้วทำไมพึ่งบอกผมล่ะแม่ แล้วทำไม...ไม่โทรบอกผมเนี่ย เป็นอะไรมากมั้ย
แม่สามี : ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก อีกอย่างแกไปทำงานสองวันเดี๋ยวก็กลับ
สามี : แล้วนี่หมอว่าไงบ้าง ต้องนอนนานหรือเปล่า ไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหม
แม่สามี : เอาน่าใจเย็นๆ พรุ่งนี้ก็กลับได้แล้ว เค้าไม่อยากให้แกเป็นห่วง เป็นไข้หวัดใหญ่เฉยๆเอง
สามี : ผมไม่ได้เป็นห่วงซะหน่อย กลัวเปลืองค่าห้องตะหาก

เอิ่ม รู้จ่ะว่ากลัวเปลืองค่าห้อง ไม่ห่วงก็ไม่ห่วง ซึนต่อไปเถอะพ่อคุณ เรารู้ทันนะ 555

จากคุณ เนยหอม ( Ticket ID : 386362)