ความปรารถนาของผู้ชอบเที่ยวแบบท้าทายไม่ชอบความสบายมากนักเมื่อถึงวัยหนุ่มสาวแสวงหาบรรยากาศที่เป็นธรรมชาติสักครั้งหนึ่งในชีวิตจะไปพิชิตภูกระดึง ซึ่งก็ไม่ต่างกันมากนักในความคิดแบบนี้ของเราในสมัยนั้นเคยกระดี๋กระด๋าปีนป่ายขึ้นไปมาแล้วซะสองครั้งในครั้งตอนเป็นวัยรุ่นอยู่   พอได้ดูภาพเก่า ๆ ซึ่งเหลือน้อยนักอีกทั้งครั้งและยิ่งเมื่อเจอพายุมรสุมเข้าขาลงล้มลุคลุกคลานบ้างก็คว่ำกลิ้งลื่นไถลสารพัดกล้องที่เพื่อนถ่ายรูปมานั้นเพื่อนมันบอกว่าฟิล์มเสียหายหมดมารู้อีกทีก็ได้แต่รูปที่เลอะเถอะเปรอะเปื้อนด้วยโคลนดินหมดสภาพเพราะแรงของพายุฝน จวบจนหลายสิบปีผ่านมีเรื่องถกเถียงเรื่องกระเช้าขึ้นภูเราก็สู้แวะเวียนเข้าไปติดตามสอบถามกับเจ้าหน้าที่อยู่ที่ทำการเบื้องล่างก็ไร้วี่แววเป็นอันว่าต้องผ่านเพราะกลัวสังขารจะไม่ไหวได้ชมแต่แค่เชิงเขาก็แล้วกัน ยิ่งนานวันเข้าขับรถผ่านที่ไรใจมันนึกถึงบรรยากาศบนภูที่เคยรับรู้สัมผัส เอาหละหวา...วีออสลุยเดี่ยว ขอชวนคนเที่ยวเป็นเพื่อนสักครั้งใจระล่าระรั้งชวนหลานกะพี่สาวพี่ชายที่ยังไม่เคยขึ้นเลย ( แผนอ่อยเหยื่อไปเหนื่อยด้วยกัน) ไปด้วยกันหากไปไม่ถึงฝั่งฝันก็ชวนกันถอยกลับลงมาตั้งหลักใหม่ (เผื่อเป็นไรไปจะได้มีคนหามลงมา ) เข้าธันวาปีนี้มีเวลาไม่รอช้าขับรถบึ่งมุ่งหน้าหมายใจไว้ว่าจะไปพิชิตยอดภูอีกครั้งขอย้อนความหลังเมื่อสามสิบปี สองครั้งขึ้นไปได้ ครานี้จะไหวไม่ไหวด้วยวัยที่ไม่เป็นใจลองไปด้วยกันครับ..."ภูกระดึง"