พอดีตอนนี้ท้องที่2แล้ว กำหนดคลอดมกรา 56 ลูกคนแรกตอนนี้1.10ขวบ ใกล้วันคลอดเข้าไปปทุกทีก็ตื่นเต้น ขนาดท้อง2ยังตื่นเต้นมากกกค่ะ...
ตอนคลอดลูกสาวคนแรกเราตั้งใจจะคลอดเอง แต่รอแล้วรอเล่ายังไม่มีวี่แววซักที จนครบกำหนดและเลยกำหนด เราฝากท้องที่คลีนิคค่ะ บ้านอยู่ต่างจังหวัด ไม่มีตัวเลือกโรงพยาบาลจะมีแต่ของรัฐเลยขี้เกียจรอคิว ท้องแรกลูกไม่ค่อยดิ้นแรง จนครบกำหนดเค้านิ่งมาก ก่อนกำหนดคลอดราว1สัปดาห์ เรายังนั่งรถไปเที่ยวกะแฟนที่ตจว อยู่เลย ขับรถไปกันประมาณ600กม. คือยังรู้สึกชิลมาก ไม่มีท่าทีเจ็บเตือนรึปวดตรงๆไหน
พอครบกหนดก้ไปหาหมออีก หมอก็รอๆๆ จนสุดท้ายหมอนัดทำNST คือตรวจการเต้นของหัวใจเด็ก ประมาณนั้นค่ะ แรกๆยังไม่คลอดรึมีอาการเตือนเราก็ไม่ซีเรียสอะไรคิดว่าเดี๋ยวถึงเวลาเค้าก็มาเอง แต่พอหมอนัดทำnst และบอกว่าเด็กไม่น่าอยู่ในครรภ์ได้เกิน3วัน จะเอาไงดี เราก็บอกว่ารอค่ะ
คืนนั้นกลับมาบ้าน นอนไม่หลับ กังวลให้สามีฟังที่ท้องตลอดว่ายังได้ยินเสียงหัวใจมั้ย จนเช้าตัดสินใจไปพบหมอและบอกว่า ผ่าดีกว่า ไม่รอแล้ว หมอเขียนจดหมายน้อยให้เราถือไป รพฺ. ก็เอาไปให้พยาบาล เค้าก็ให้เรากรอกประวัติ เซ็นยินยอมผ่าตัด ประมาณนั้นและเรียกสามีไปเซ็นด้วย หลังจากนั้นก็ให้เราไปนอนรอในห้อง เปลี่ยนใส่ผ้าถุง ถอด กกน. แค่นี้ก็ตื่นเต้นแล้ว สักพักพยาบาลเข้ามา เค้าก็โกนขนตรงนั้น มีความรุ้สึกว่าคุณป้าแกมือหนักนิสนุง555ดังแกรกๆๆ เลย เรานอนภาวนาว่าอย่าให้มีดบาดชั้นเลย เพราะแกโกนไปบ่นไป เฮ้อ แก่แล้วตาก็ไม่ค่อยดี จะเกษียณปีนี้แล้ว..
สรุปจบลงด้วยดี เราก็จองห้องพิเศษ ต้องใช้กำลังภายในนิดนึงค่ะ เพราะ รพ.รัฐ คนเยอะ สรุปได้ห้องVIPเลย มีอาเป็นหัวหน้าตึกแกก็จัดให้ นึกถึงคนไม่มีเส้นอ่ะ ก็กลับมาบ้าน จัดของที่เตรียมๆไว้ มีเสื้อผ้าเด็กอ่อน ผ้าอ้อม สำลี เบบี้ออยล์ อุปกรณ์อาบน้ำ ผ้าห่อตัว ผ้าอนามัยแบบผ่าคลอด ของใช้ส่วนตัวของแม่และพ่อ มาถึง รพ. ก็เข้าห้องนอนและสั่งงดน้ำงดอาหารตั้งแต่เที่ยงคืนค่ะ
เช้าพยาบาลมาเรียกตั้งแต่ 6 โมงเช้า ให้อาบน้ำเตรียมตัว ตื่นเต้นมากก ซัก8โมง พยาบาลมาให้น้ำเกลือ ใส่สายฉี่ เอ่อ อยากบอกว่าเราไม่ประทับใจ รพ ประจำจังหวัดมาตลอดๆ แต่ไม่มีทางเลือกเพราะมีรพ เดียวของเอกชนก็หมอไม่พร้อม พยาบาลดุมาก พูดจาแบบว่าไม่น่าเรียนพยาบาลเลย ทำใจ เค้าบอก ใส่สายฉี่นะคะ คนมันกลัวอ่ะ เราไม่เคยก็ถามว่าเจ็บมั้ยคะ ชีสบัดบ๊อบ บอกว่าถ้าคุณยิ่งกลัวก็ยิ่งเจ็บนะ และให้เรานอนชันเข่า ก็ไม่เจ็บมากหรอกแต่ประสาทเสียกะพยาบาล มีการบอกอีกว่าอย่าเกร็งนะคะเดี๋ยวท่อปัสสาวะแตก อ๊ายยิ่งฟงยิ่งกลัว ถ้าพูดแบบปลอบนะก็จะดีมากแต่นี่ขู่อ่ะ น้ำเสียงอำมหิตมากกก5555
เสร็จกระบวนการทุกอย่าง ก็รอเวลา สักพัก9โมงกว่าๆ คนเข็นรถก็เอารถเข็นแบบนอนมา ยกเราใส่รถเข็นและบอกว่าได้คิวแล้ว ตอนแรกเราจะผ่าตั้งแต่9โมง แต่หมอติดคิว แบบว่่าที่นี่หมอคิวยาวทั้งวันค่ะ ผ่าไม่รู้กี่ท้อง มารอหน้าห้องผ่าตัด เราตื่นเต้นมาก มีคนรอผ่าโน่นผ่านี่หลายคน สักพักถึงคิวเรา ก็หันมาอหน้าสามี พี่แกชู2 นิ้ว ให้กำลังใจ และเราก็โดนเข็นมาถึงหน้าห้องผ่าชั้นใน นอนสักพัก หมอใส่ชุดเขียว ใส่หมวกเขียวๆ เดินมาเราใจชื้นมาก เพราะเราเจอแกมาตลอดตอนฝากครรภ์ จะบอกว่าตอนแรกที่คุยกับหมอเราเลือกบลอคหลัง แต่นาทีนั้นหมอเดินมาบอกว่า พอดีหมอบลอคหลังไม่อยู่และ รพ เรามีหมอบลอคหลังคนเดียว คุณต้องวางยาแล้วหละ โอย อยากบ้าตาย แต่จะทำไงล่ะ คิดในใจ เออ ดีเหมือนกันชั้นตื่นเต้นจะตายอยู่แล้ว หลับๆไปก็ดี
เราก็โดนเข็นมาที่ห้องผ่าตัดจริงๆซักที เค้าก็ย้ายเราลงจากเตียงเข็นขึ้นเตียงผ่า เหมือนเตียงหมอฟันเลยค่ะ เป็นเก้าอี้เล็กๆ แคบๆ แต่เค้าปรับไว้เป็นแบบนอนแล้ว ไฟข้างบนนี่เป็นราวเลย สว่างมากกก พยาบาลราว5-6คนก็เข้ามา เอาอะไรมาหนีบนิ้วเราไว้และมีจอเห็นชีพจรเต้น เค้าก็มีฉากมากั้นช่วงท้อง และถอดผ้าถุงเราออก เย็นมาก แอร์เย็นสุดๆ นาทีนั้นไม่มียางอายค่ะ ทำใจสงบที่สุด พยาบาลบอก อย่าตื่นเต้นนะคะเดี๋ยวถึงลูก เรานึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว และเค้าบอกต่อว่า ตอนนี้คุณยังไม่สลบนะคะ จะให้ยาตอนหมอเข้ามาแล้วเท่านั้นไม่งั้นยาจะถึงเด็ก เค้าก็เอาอะไรเย็นๆมาเช็ดที่ท้องและตรงนั้น เย็นวาบๆเลยอ่ะ น่าจะแอลกอฮอร์ สักพักหมอเข้ามา แกก็ทักทาย เอาล่ะจ้ะ เดี๋ยวเราจะได้เห็นลกแล้วน๊า ก็มีหน้ากากมาครอบที่ปากกะจมูกไว้ กลิ่นที่ปล่อยออกมาเหมือนแก๊ส พยาบาลก็ชวนคุย ทำงานอะไร แฟนละคะทำอะไร ได้แค่นั้นเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย
มาที่หน้าห้องผ่าตัด คุณสามีกะพี่สาวและญาติๆยืนรออยู่อย่างกระสับกระส่าย พี่สาวเราบอกว่า หลังจากเข็นเราเข้าไปราว10นาที พยาบาลก็อุ้มเด็กออกมา แฟนเราก็ถามว่าของใครครับ เค้าก็บอกว่าของคุณนั่นแหละค่ะ ทีนี้เค้าก็พาลูกไปห้องเด็ก โดยมีสามีเราตามไปด้วย ในมือก็ถือถุงใส่น้ำยาอาบน้ำ ผ้าห่อตัว ชุดทารก ถุงมือ ถุงเท้า พยาบาลคงพาเข้าไปอาบน้ำ
ตัดมาที่หน้าห้องผ่าตัด พี่สาวเรายืนรออยู่ บอกว่ารออีกประมาณ45นาทีเค้าถึงเข็นเราออกมา หมอเย็บแผลอยู่ ระหว่างนั้นเราสะลึมสะลือในห้องพักฟื้น ได้ยินเสียงอาท่เป็นพยาบาลมาเรียกว่า ฟื้นยังเป็นไงบ้าง และพยาบาลมาเรียก วินาทีนั้นแว๊บแรกที่รู้สึกตัวเราเจ็บแผลมากกกก บอกพยาบาลเลยว่า เจ็บมาเลยค่ะ เค้าบอกเดี๋ยวไปถึงห้องจะให้ยาแก้ปวดนะคะ
มันเจ็บระบมไปหมด มานึกอีกที เออ กรีดสดๆ อ่ะ ยาชาไม่มีจะไม่เจ็บได้ไง
คนเข็นรถก็เข็นเรามาที่ห้อง ระหว่างทางเข็นซะไม่บันยะบันยังเลย เราบอกว่าเบาๆหน่อย แกก็ไม่ได้ยิน คือตอนนั้นสติเราครึ่งๆ กลางๆ เบลอๆมาก เสียงก็ไม่มี มาถึงห้องเค้าก็ย้ายเราลงเตียง ตอนนั้นมึนหัวมากกก สักพักสามีก็อุ้มลูกมา และส่งหให้เราดู เราสะลึมสะลืออ่ะ มองไม่ค่อยออก เห็นแต่ตาแป๋วเชียว พยาบาลรีบเข้ามาบอกว่า ให้ลูกดดนมเลยค่ะ เค้าก็ถอดเสื้อเราและจับลูกเกาะที่นม ตายแล้วลูกชั้นดูดใหญ่เลย555 แต่ตอนนั้นเราไม่ค่อยรู้ตัวเท่าไหร่นะคะ เบลอมากกก
ก็หลับๆ ตื่นๆ และเจ็บตลอดๆ จนกลางคืนลูกก็ร้องจะกินนม แผลก็เจ็บ เราก็ไอมากด้วยไม่รู้ทำไม น่าจะผลจากการใส่ท่อตอนสลบ ไอเจ็บแผลมากกกก ร้องไห้ทรมาน แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี
หลังจากนั้น บ่ายๆ พยาบาลก็มาถอดสายฉี่ ตอนถอดก็ไม่เจ็บนะ แต่พอจะฉี่อ่ะดิ มันทรมานไงไม่รู้ คือเหมือนปวดฉี่มากแต่ฉี่ไม่ออก และเจ็บเวลาฉี่ ประมาณ 3 วันถึงปกติ เซ็งมากเลย ไม่รู้ทำไมต้องใส่ด้วย เราก็นอนแบบว่าร้อนมากกกก มันร้อนรุ่มไปหมด เหงื่อเยอะ เหม็นตัวเองสุดๆ พอเริ่มเดินได้เราให้พี่สาวสระผมให้เลย เค้าเอาถังน้ำมา และให้เราสระบนเตียงคนป่วยแหละ หมอบอกว่าอยู่7วันเลยละกัน ได้ตัดไหมเลย ก็อยู่รอ จนตัดไหม ตอนตัดไหมก็เหมือนหมอแกดึงอะไรออกจากแผล ไม่เจ็บ และกลับบ้านได้
อีกไม่นานเราจะต้องผ่าลูกอีกคนนึงอีกแล้ว ตื่นเต้น กลัวพยาบาล555 ท้องนี้เรานัดหมอว่ายังไงขอบลอคหลังนะ เผื่อว่ามันจะชาอยู่ซักพักให้แผลเริ่มหายเจ็บ
แชร์ประสบการณ์กันค่ะ เพราะว่าตื่นเต้นได้มาเล่าให้เพื่อนๆฟังบ้าง ทแต่เพื่อนเราผ่าที่รพ ในกรุงเทพ เค้าบอกสายฉี่ก็ไม่ใส่ รู้สึกตัวขึ้นมาไม่เจ็บเลย แงๆๆๆ ท้องนี้เราก็ต้องที่เดิมเพราะไม่กล้าเดินทางไกลอ่ะ หวังว่าคงเบาลงนะ
แชร์ ประสบการณ์ผ่าคลอดค่ะ...
ตอนคลอดลูกสาวคนแรกเราตั้งใจจะคลอดเอง แต่รอแล้วรอเล่ายังไม่มีวี่แววซักที จนครบกำหนดและเลยกำหนด เราฝากท้องที่คลีนิคค่ะ บ้านอยู่ต่างจังหวัด ไม่มีตัวเลือกโรงพยาบาลจะมีแต่ของรัฐเลยขี้เกียจรอคิว ท้องแรกลูกไม่ค่อยดิ้นแรง จนครบกำหนดเค้านิ่งมาก ก่อนกำหนดคลอดราว1สัปดาห์ เรายังนั่งรถไปเที่ยวกะแฟนที่ตจว อยู่เลย ขับรถไปกันประมาณ600กม. คือยังรู้สึกชิลมาก ไม่มีท่าทีเจ็บเตือนรึปวดตรงๆไหน
พอครบกหนดก้ไปหาหมออีก หมอก็รอๆๆ จนสุดท้ายหมอนัดทำNST คือตรวจการเต้นของหัวใจเด็ก ประมาณนั้นค่ะ แรกๆยังไม่คลอดรึมีอาการเตือนเราก็ไม่ซีเรียสอะไรคิดว่าเดี๋ยวถึงเวลาเค้าก็มาเอง แต่พอหมอนัดทำnst และบอกว่าเด็กไม่น่าอยู่ในครรภ์ได้เกิน3วัน จะเอาไงดี เราก็บอกว่ารอค่ะ
คืนนั้นกลับมาบ้าน นอนไม่หลับ กังวลให้สามีฟังที่ท้องตลอดว่ายังได้ยินเสียงหัวใจมั้ย จนเช้าตัดสินใจไปพบหมอและบอกว่า ผ่าดีกว่า ไม่รอแล้ว หมอเขียนจดหมายน้อยให้เราถือไป รพฺ. ก็เอาไปให้พยาบาล เค้าก็ให้เรากรอกประวัติ เซ็นยินยอมผ่าตัด ประมาณนั้นและเรียกสามีไปเซ็นด้วย หลังจากนั้นก็ให้เราไปนอนรอในห้อง เปลี่ยนใส่ผ้าถุง ถอด กกน. แค่นี้ก็ตื่นเต้นแล้ว สักพักพยาบาลเข้ามา เค้าก็โกนขนตรงนั้น มีความรุ้สึกว่าคุณป้าแกมือหนักนิสนุง555ดังแกรกๆๆ เลย เรานอนภาวนาว่าอย่าให้มีดบาดชั้นเลย เพราะแกโกนไปบ่นไป เฮ้อ แก่แล้วตาก็ไม่ค่อยดี จะเกษียณปีนี้แล้ว..
สรุปจบลงด้วยดี เราก็จองห้องพิเศษ ต้องใช้กำลังภายในนิดนึงค่ะ เพราะ รพ.รัฐ คนเยอะ สรุปได้ห้องVIPเลย มีอาเป็นหัวหน้าตึกแกก็จัดให้ นึกถึงคนไม่มีเส้นอ่ะ ก็กลับมาบ้าน จัดของที่เตรียมๆไว้ มีเสื้อผ้าเด็กอ่อน ผ้าอ้อม สำลี เบบี้ออยล์ อุปกรณ์อาบน้ำ ผ้าห่อตัว ผ้าอนามัยแบบผ่าคลอด ของใช้ส่วนตัวของแม่และพ่อ มาถึง รพ. ก็เข้าห้องนอนและสั่งงดน้ำงดอาหารตั้งแต่เที่ยงคืนค่ะ
เช้าพยาบาลมาเรียกตั้งแต่ 6 โมงเช้า ให้อาบน้ำเตรียมตัว ตื่นเต้นมากก ซัก8โมง พยาบาลมาให้น้ำเกลือ ใส่สายฉี่ เอ่อ อยากบอกว่าเราไม่ประทับใจ รพ ประจำจังหวัดมาตลอดๆ แต่ไม่มีทางเลือกเพราะมีรพ เดียวของเอกชนก็หมอไม่พร้อม พยาบาลดุมาก พูดจาแบบว่าไม่น่าเรียนพยาบาลเลย ทำใจ เค้าบอก ใส่สายฉี่นะคะ คนมันกลัวอ่ะ เราไม่เคยก็ถามว่าเจ็บมั้ยคะ ชีสบัดบ๊อบ บอกว่าถ้าคุณยิ่งกลัวก็ยิ่งเจ็บนะ และให้เรานอนชันเข่า ก็ไม่เจ็บมากหรอกแต่ประสาทเสียกะพยาบาล มีการบอกอีกว่าอย่าเกร็งนะคะเดี๋ยวท่อปัสสาวะแตก อ๊ายยิ่งฟงยิ่งกลัว ถ้าพูดแบบปลอบนะก็จะดีมากแต่นี่ขู่อ่ะ น้ำเสียงอำมหิตมากกก5555
เสร็จกระบวนการทุกอย่าง ก็รอเวลา สักพัก9โมงกว่าๆ คนเข็นรถก็เอารถเข็นแบบนอนมา ยกเราใส่รถเข็นและบอกว่าได้คิวแล้ว ตอนแรกเราจะผ่าตั้งแต่9โมง แต่หมอติดคิว แบบว่่าที่นี่หมอคิวยาวทั้งวันค่ะ ผ่าไม่รู้กี่ท้อง มารอหน้าห้องผ่าตัด เราตื่นเต้นมาก มีคนรอผ่าโน่นผ่านี่หลายคน สักพักถึงคิวเรา ก็หันมาอหน้าสามี พี่แกชู2 นิ้ว ให้กำลังใจ และเราก็โดนเข็นมาถึงหน้าห้องผ่าชั้นใน นอนสักพัก หมอใส่ชุดเขียว ใส่หมวกเขียวๆ เดินมาเราใจชื้นมาก เพราะเราเจอแกมาตลอดตอนฝากครรภ์ จะบอกว่าตอนแรกที่คุยกับหมอเราเลือกบลอคหลัง แต่นาทีนั้นหมอเดินมาบอกว่า พอดีหมอบลอคหลังไม่อยู่และ รพ เรามีหมอบลอคหลังคนเดียว คุณต้องวางยาแล้วหละ โอย อยากบ้าตาย แต่จะทำไงล่ะ คิดในใจ เออ ดีเหมือนกันชั้นตื่นเต้นจะตายอยู่แล้ว หลับๆไปก็ดี
เราก็โดนเข็นมาที่ห้องผ่าตัดจริงๆซักที เค้าก็ย้ายเราลงจากเตียงเข็นขึ้นเตียงผ่า เหมือนเตียงหมอฟันเลยค่ะ เป็นเก้าอี้เล็กๆ แคบๆ แต่เค้าปรับไว้เป็นแบบนอนแล้ว ไฟข้างบนนี่เป็นราวเลย สว่างมากกก พยาบาลราว5-6คนก็เข้ามา เอาอะไรมาหนีบนิ้วเราไว้และมีจอเห็นชีพจรเต้น เค้าก็มีฉากมากั้นช่วงท้อง และถอดผ้าถุงเราออก เย็นมาก แอร์เย็นสุดๆ นาทีนั้นไม่มียางอายค่ะ ทำใจสงบที่สุด พยาบาลบอก อย่าตื่นเต้นนะคะเดี๋ยวถึงลูก เรานึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว และเค้าบอกต่อว่า ตอนนี้คุณยังไม่สลบนะคะ จะให้ยาตอนหมอเข้ามาแล้วเท่านั้นไม่งั้นยาจะถึงเด็ก เค้าก็เอาอะไรเย็นๆมาเช็ดที่ท้องและตรงนั้น เย็นวาบๆเลยอ่ะ น่าจะแอลกอฮอร์ สักพักหมอเข้ามา แกก็ทักทาย เอาล่ะจ้ะ เดี๋ยวเราจะได้เห็นลกแล้วน๊า ก็มีหน้ากากมาครอบที่ปากกะจมูกไว้ กลิ่นที่ปล่อยออกมาเหมือนแก๊ส พยาบาลก็ชวนคุย ทำงานอะไร แฟนละคะทำอะไร ได้แค่นั้นเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย
มาที่หน้าห้องผ่าตัด คุณสามีกะพี่สาวและญาติๆยืนรออยู่อย่างกระสับกระส่าย พี่สาวเราบอกว่า หลังจากเข็นเราเข้าไปราว10นาที พยาบาลก็อุ้มเด็กออกมา แฟนเราก็ถามว่าของใครครับ เค้าก็บอกว่าของคุณนั่นแหละค่ะ ทีนี้เค้าก็พาลูกไปห้องเด็ก โดยมีสามีเราตามไปด้วย ในมือก็ถือถุงใส่น้ำยาอาบน้ำ ผ้าห่อตัว ชุดทารก ถุงมือ ถุงเท้า พยาบาลคงพาเข้าไปอาบน้ำ
ตัดมาที่หน้าห้องผ่าตัด พี่สาวเรายืนรออยู่ บอกว่ารออีกประมาณ45นาทีเค้าถึงเข็นเราออกมา หมอเย็บแผลอยู่ ระหว่างนั้นเราสะลึมสะลือในห้องพักฟื้น ได้ยินเสียงอาท่เป็นพยาบาลมาเรียกว่า ฟื้นยังเป็นไงบ้าง และพยาบาลมาเรียก วินาทีนั้นแว๊บแรกที่รู้สึกตัวเราเจ็บแผลมากกกก บอกพยาบาลเลยว่า เจ็บมาเลยค่ะ เค้าบอกเดี๋ยวไปถึงห้องจะให้ยาแก้ปวดนะคะ
มันเจ็บระบมไปหมด มานึกอีกที เออ กรีดสดๆ อ่ะ ยาชาไม่มีจะไม่เจ็บได้ไง
คนเข็นรถก็เข็นเรามาที่ห้อง ระหว่างทางเข็นซะไม่บันยะบันยังเลย เราบอกว่าเบาๆหน่อย แกก็ไม่ได้ยิน คือตอนนั้นสติเราครึ่งๆ กลางๆ เบลอๆมาก เสียงก็ไม่มี มาถึงห้องเค้าก็ย้ายเราลงเตียง ตอนนั้นมึนหัวมากกก สักพักสามีก็อุ้มลูกมา และส่งหให้เราดู เราสะลึมสะลืออ่ะ มองไม่ค่อยออก เห็นแต่ตาแป๋วเชียว พยาบาลรีบเข้ามาบอกว่า ให้ลูกดดนมเลยค่ะ เค้าก็ถอดเสื้อเราและจับลูกเกาะที่นม ตายแล้วลูกชั้นดูดใหญ่เลย555 แต่ตอนนั้นเราไม่ค่อยรู้ตัวเท่าไหร่นะคะ เบลอมากกก
ก็หลับๆ ตื่นๆ และเจ็บตลอดๆ จนกลางคืนลูกก็ร้องจะกินนม แผลก็เจ็บ เราก็ไอมากด้วยไม่รู้ทำไม น่าจะผลจากการใส่ท่อตอนสลบ ไอเจ็บแผลมากกกก ร้องไห้ทรมาน แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี
หลังจากนั้น บ่ายๆ พยาบาลก็มาถอดสายฉี่ ตอนถอดก็ไม่เจ็บนะ แต่พอจะฉี่อ่ะดิ มันทรมานไงไม่รู้ คือเหมือนปวดฉี่มากแต่ฉี่ไม่ออก และเจ็บเวลาฉี่ ประมาณ 3 วันถึงปกติ เซ็งมากเลย ไม่รู้ทำไมต้องใส่ด้วย เราก็นอนแบบว่าร้อนมากกกก มันร้อนรุ่มไปหมด เหงื่อเยอะ เหม็นตัวเองสุดๆ พอเริ่มเดินได้เราให้พี่สาวสระผมให้เลย เค้าเอาถังน้ำมา และให้เราสระบนเตียงคนป่วยแหละ หมอบอกว่าอยู่7วันเลยละกัน ได้ตัดไหมเลย ก็อยู่รอ จนตัดไหม ตอนตัดไหมก็เหมือนหมอแกดึงอะไรออกจากแผล ไม่เจ็บ และกลับบ้านได้
อีกไม่นานเราจะต้องผ่าลูกอีกคนนึงอีกแล้ว ตื่นเต้น กลัวพยาบาล555 ท้องนี้เรานัดหมอว่ายังไงขอบลอคหลังนะ เผื่อว่ามันจะชาอยู่ซักพักให้แผลเริ่มหายเจ็บ
แชร์ประสบการณ์กันค่ะ เพราะว่าตื่นเต้นได้มาเล่าให้เพื่อนๆฟังบ้าง ทแต่เพื่อนเราผ่าที่รพ ในกรุงเทพ เค้าบอกสายฉี่ก็ไม่ใส่ รู้สึกตัวขึ้นมาไม่เจ็บเลย แงๆๆๆ ท้องนี้เราก็ต้องที่เดิมเพราะไม่กล้าเดินทางไกลอ่ะ หวังว่าคงเบาลงนะ